Andrenidae – Pszczolinkowate
Znana tez pod nazwami pszczolinka brunatna i pszczolinka wierzbowo-dzwonkowa. Głowa z przodu szersza od długości głowy, czarna; u wiosennego pokolenia czarno owłosiona (u samców z domieszką jaśniejszych włosków zwłaszcza na szczycie głowy). Owłosienie głowy i boków tułowia znacznie jaśniejsze u pokolenia letniego, u obu płci. Wierzch tułowia pokryty długimi, rdzawobrązowymi włoskami, intensywniej wybarwionymi u samicy. Jasne przepaski na tergitach wyraźne u obu płci. Na tylnej goleni samicy pomarańczowy pędzelek służący do zbierania pyłku. Skrzydła przezroczyste, u samicy bardzo subtelnie, miejscowo, brązowawo przyciemnione – w przednim skrzydle 3 komórki kubitalne Cu, jak u wszystkich pszczolinek.
Kraków 23.03.2019 ♀ Fot. Maksymilian Syratt
Kraków 23.03.2019 ♀ Fot. Maksymilian Syratt
- Liczebność. Pospolita
- Biotop. Plastyczna ekologicznie, zasiedla rozmaite biotopy. Gniazduje w ziemi
- Wymiary. Samica 8-11 mm. Samiec 6-9 mm
- Aktywność. Marzec – maj i czerwiec – sierpień; dwa pokolenia w sezonie, przy czym pokolenie wiosenne zwykle liczniejsze i z większą reprezentacja samców
- Lokalizacja. Małopolskie
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice gromadzą zapasy pyłku i nektaru. Samice pierwszego pokolenia chętnie odwiedzają kwitnące wierzby, drugiego – dzwonki
- Podobne. Inne, podobnie ubarwione pszczolinki – samce często mogą być niemożliwe do zidentyfikowania na fotografiach terenowych
- Uwagi. Znanym kleptopasożytem gniazdowym jest kleptopasożytnicza Nomada fabriciana
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Uwagi 3. Autor obserwacji – Maks Syratt
- Więcej o gatunku