Andrenidae – Pszczolinkowate
Znana też jako pszczolinka podbiałowo-wierzbowa. Głowa czarna; biały nadustek samca z długimi, jasnymi włoskami. Tułów czarny, pokryty szarobiałymi, szarożółtymi włoskami. Tylne krawędzie tergitów 2-4 z wąskimi, ale wyraźnymi przepaskami z białych włosków. Spodnia strona odwłoka samicy niemal całkowicie czerwonożółta – ubarwienie to zachodzi na boki i tylne krawędzie tergitów 1-4; czerwonożółty także wierzchołek odwłoka. Odwłok samca znacznie mniej kontrastowo ubarwiony; bez wyraźnych czerwonożółtych akcentów. Stopy u obu płci brązowawe. Skrzydła samicy delikatnie zażółcone.
Majerowskie Pole 19.05.2017 Samica
- Liczebność. Nie zalicza się do gatunków rzadkich, ale raczej nie jest obserwowana często i regularnie
- Biotop. Otwarte tereny o piaszczystej lub gliniastej glebie, w której gniazduje ( tworzy mniejsze lub większe agregacje ), oraz kwietne łąki i polany a także łozowiska, na których zbiera nektar
- Wymiary. Samica 7-9 mm. Samiec 7-10 mm
- Czas lotu. Od marca do początku czerwca ze szczytem pojawu w kwietniu i w pierwszej połowie maja
- Lokalizacja. Użytek ekologiczny w Łodzi
- Pokarm. Nektar, pyłek. Chętnie odwiedza kwiaty wierzb i głogów, oraz wilczomleczów, mniszków, poziomek, ziarnopłonów…
- Podobne. Samica charakterystyczna
- Uwagi. Identyfikacja Jacek Wendzonka
