Chrysididae – Złotolitkowate
Należy do grupy gatunkowej Chrysis ignita. Ciało stosunkowo smukłe i wydłużone. Głowa i tułów ciemnoniebieskie z silnym zielonym lub zielono-złotym połyskiem, widocznym zwłaszcza u samic. Tergity intensywnie złotoczerwone, sternity złotawe lub czerwone. Tergity 2 i 3 silnie błyszczące. Tergit 2 bardzo delikatnie punktowany. Na ostatnim tergicie 4 ząbki; odstęp między środkowymi ząbkami szeroki, szerszy niż odstępy między ząbkami na bocznej krawędzi segmentu, a ząbkami środkowymi. 2 ząbki środkowe nie wystają wyraźnie poza ząbki brzeżne (w przeciwieństwie do Chrysis illigeri, Chrysis bicolor, Chrysis westerlundi). Wierzchołek ostatniego, 3 tergitu bez niebieskiego lub fioletowego podkreślenia (w odróżnieniu od Chrysis graelsii i Chrysis scutellaris). Na 2 sternicie czarne plamy ewidentnie prostokątne, bez zaokrąglonych krawędzi; 2 sternit czerwonozłocisty z zielonkawym poblaskiem przy tylnej krawędzi. Dwie ostrogi apikalne na środkowej goleni różnej długości (tej samej długości u Chrysis brevitarsis i Chrysis pseudobrevitarsis). Żyłka radialna w skrzydle przednim dochodzi do krawędzi skrzydła, tworząc tym samym zamkniętą komórkę radialną – cecha diagnostyczna rodzaju Chrysis; żyłka radialna w części nasadowej prosta, nie wygięta łukowato przy pterostigmie.
- Status. Zalicza się do gatunków pospolitych i przynajmniej lokalnie licznych
- Siedlisko. Skraje lasów, piaskownie, wydmy śródleśne, przytorza, murawy kserotermiczne; wszędzie tam, gdzie gniazdują gatunki żywicielskie
- Wymiary. Długość ciała samicy 5-9 mm. Samiec 5-8.5 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Nektar, bardzo chętnie spadź. Larwy rozwijają się w gniazdach m.in. Symmorphus bifsciatus, Symmorphus debilitatus, Symmorphus connexus, Ancistrocerus trifasciatus – wysysają potomstwo gospodarza
- Podobne. Przede wszystkim inne złotolitki z grupy gatunkowej (np. Chrysis schencki, Chrysis corusca). Gatunki z rodzaju Chrysura nie mają ząbków na ostatnim tergicie. Pozostałe złotolitkowate różnią się użyłkowaniem – komórka radialna otwarta (Spinolia, Pseudospinolia), bądź żyłka radialna łukowato wygięta przy pterostigmie
- Uwagi. Wśród gatunków żywicielskich wymienia się Symmorphus allobrogus, Symmorphus bifasciatus, Trypoxylon clavicerum i zapewne inne gatunki węglarków, oraz jako gatunki prawdopodobne – Symmorphus debilitatus, Symmorphus connexus, Ancistrocerus trifasciatus
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
Łódź 27.12.2015