Chrysididae – Złotolitkowate
Należy do grupy gatunkowej Chrysis ignita. Ciało stosunkowo smukłe i wydłużone. Głowa i tułów ciemnoniebieskie z silnym zielonym, lub zielonozłotym połyskiem, widocznym zwłaszcza u samic. Tergity intensywnie złotoczerwone, sternity złotawe, lub czerwone. Tergity 2 i 3 silnie błyszczące. Tergit 2 bardzo delikatnie punktowany. Na ostatnim tergicie 4 ząbki; odstęp między środkowymi ząbkami szeroki, szerszy niż odstępy między ząbkami na bocznej krawędzi segmentu, a ząbkami środkowymi. 2 ząbki środkowe nie wystają wyraźnie poza ząbki brzeżne (w przeciwieństwie do Chrysis illigeri, Chrysis bicolor, Chrysis westerlundi). Wierzchołek ostatniego, 3 tergitu bez niebieskiego, lub fioletowego podkreślenia (w odróżnieniu od Chrysis graelsii i Chrysis scutellaris). Na 2 sternicie czarne plamy ewidentnie prostokątne, bez zaokrąglonych krawędzi; 2 sternit czerwonozłocisty z zielonkawym poblaskiem przy tylnej krawędzi. Dwie ostrogi apikalne na środkowej goleni różnej długości (tej samej długości u Chrysis brevitarsis i Chrysis pseudobrevitarsis). Żyłka radialna w skrzydle przednim dochodzi do krawędzi skrzydła, tworząc tym samym zamkniętą komórkę radialną – cecha diagnostyczna rodzaju Chrysis; żyłka radialna w części nasadowej prosta, nie wygięta łukowato przy pterostigmie.
Las żeromiński 10.08.2015
Las żeromiński 10.08.2015 Widok na T3
Las żeromiński 10.08.2015
Las żeromiński 10.08.2015
Las żeromiński 10.08.2015
Las żeromiński 10.08.2015
Las żeromiński 10.08.2015
- Liczebność. Zalicza się do gatunków pospolitych i przynajmniej lokalnie licznych
- Biotop. Skraje lasów, piaskownie, wydmy śródleśne, przytorza, murawy kserotermiczne; wszędzie tam, gdzie gniazdują gatunki żywicielskie
- Wymiary. Długość ciała samicy 5-9 mm. Samiec 5-8.5 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Nektar, bardzo chętnie spadź. Larwy rozwijają się w gniazdach m.in. Symmorphus bifsciatus, Symmorphus debilitatus, Symmorphus connexus, Ancistrocerus trifasciatus – wysysają potomstwo gospodarza
- Podobne. Przede wszystkim inne złotolitki z grupy gatunkowej (np. Chrysis schencki, Chrysis corusca). Gatunki z rodzaju Chrysura nie mają ząbków na ostatnim tergicie. Pozostałe złotolitkowate różnią się użyłkowaniem – komórka radialna otwarta (Spinolia, Pseudospinolia), bądź żyłka radialna łukowato wygięta przy pterostigmie
- Uwagi. Wśród gatunków żywicielskich wymienia się Symmorphus allobrogus, Symmorphus bifasciatus, Trypoxylon clavicerum i zapewne inne gatunki węglarków, oraz jako gatunki prawdopodobne – Symmorphus debilitatus, Symmorphus connexus, Ancistrocerus trifasciatus
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
Przednie skrzydło – Niebieska strzałka wskazuje prostą w części bazalnej, dochodzącą do krawędzi skrzydła żyłkę radialną
Czerwona strzałka wskazuje 2 sternit ( S2 ) – w przedniej części znajduje się prostokątna, czarna plama; tylna część sternitu jest złotoczerwona