Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa zielononiebieska. Pronotum (przedplecze w przedniej części zielone ze złotymi refleksami, w tylnej zwykle ciemnoniebieskie. Mesoscutum na bokach czerwone, po środku zielone ze złotym połyskiem. Scutellum zielone lub niebieskozielone. Odwłok gęsto, grubo punktowany, w tylnej części zwężający się silniej, niż u wielu innych gatunków z rodzaju. Tergity czerwone – przy czym zwłaszcza na pierwszym tergicie mogą się pojawiać złocistozielone refleksy. Wierzchołek 3-ego tergitu z czterema ząbkami – dwa ząbki środkowe są zdecydowanie dłuższe i ostrzejsze od krótkich ząbków bocznych; sa także lekko wygięte do dołu. Tylna krawędź odwłoka (apical rim) niebieska lub niebieskoczarna.

Austria – Leibnitz 05.07.2015 Fot. gernotkunz

Austria – Leibnitz 05.07.2015 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Bardzo rzadka, znana z ledwie jednego stanowiska DD
2. Biotop. Nasłonecznione tereny otwarte, w tym murawy kserotermiczne i psammofilne oraz piaszczyste skraje lasów sosnowych
3. Wymiary. Długość ciała 5-9 mm
4. Aktywność. Maj/czerwiec – sierpień
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce odnaleziona wyłącznie na Wyżynie Sandomierskiej w 2013 roku jako gatunek nowy dla krajowej entomofauny
6. Pokarm. Nektar. Larwy pozostają nieznane – przypuszczalnie są parazytoidami larw grzebaczowatych z rodzajów Tachysphex i Crabro
7. Podobne. Liczne inne złotolitki, które można wykluczyć m.in. na podstawie kształtu ząbków na 3-im tergicie
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz

avidal