Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa zielona lub zielono-niebieska; rzadziej niebiesko-fioletowa. Na ciemieniu wąska, poprzeczna, złotawa linia lub drobne, złote plamki. Tułów z wierzchu czerwony, na bokach zielony, niebieski lub fioletowy. Tergity 1 i 2 czerwone. Wierzchołek odwłoka zielony, niebieski lub fioletowy; tylna krawędź tergitu 3 płytko wycięta, o łagodnych, słabo zaznaczonych ząbkach. Włoski na tylnych goleniach stosunkowo długie.
- Status. Zalicza się do pospolitych złotolitek. Występuje w całym kraju. Stosunek liczby samic do samców wynosi 1.7:1.0
- Siedlisko. Nasłonecznione tereny otwarte, kwietne łąki i ugory, ogrody, murawy kserotermiczne i psammofilne; regularnie obserwowana na usychających pniach drzew i na drewnianych ścianach opuszczonych budynków
- Wymiary. Obie płci o długości ciała 6-9 mm
- Aktywność. Maj – sierpień; apogeum pojawu w lipcu. Dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Małopolskie
- Pokarm. Nektar; chętnie z baldachów. Larwy są kleptopasożytami gniazdowymi i parazytoidami bolic Odynerus melanocephalus, Odynerus spinipes i Odynerus reniformis. Sporadycznie zasiedlają norki i pożerają larwy Ancistrocerus parietinus
- Podobne. Łatwa do identyfikacji. Identycznie ubarwiona Chrysis consanguinea w Polsce nie występuje – różni się krótkimi włoskami na tylnych goleniach
- Uwagi. Autorka obserwacji – Magdalena Williams
- Więcej o gatunku
- Więcej o gatunku