Chrysis viridula – Złotolitka bolicówka

Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa zielona lub zielono-niebieska; rzadziej niebiesko-fioletowa. Na ciemieniu wąska, poprzeczna, złotawa linia lub drobne, złote plamki. Tułów z wierzchu czerwony, na bokach zielony, niebieski lub fioletowy. Tergity 1 i 2 czerwone. Wierzchołek odwłoka zielony, niebieski lub fioletowy; tylna krawędź tergitu 3 płytko wycięta, o łagodnych, słabo zaznaczonych ząbkach. Włoski na tylnych goleniach stosunkowo długie.

Ch viridula

Kalwaria Zebrzydowska 16.07.2018 Fot. Magdalena Williams

Ch. viridula

Kalwaria Zebrzydowska 16.07.2018 Fot. Magdalena Williams

Chr viridula

Kalwaria Zebrzydowska 16.07.2018 Fot. Magdalena Williams

Chr. viridula

Kalwaria Zebrzydowska 16.07.2018 Fot. Magdalena Williams

  1. Status. Zalicza się do pospolitych złotolitek. Występuje w całym kraju. Stosunek liczby samic do samców wynosi 1.7:1.0
  2. Siedlisko. Nasłonecznione tereny otwarte, kwietne łąki i ugory, ogrody, murawy kserotermiczne i psammofilne; regularnie obserwowana na usychających pniach drzew i na drewnianych ścianach opuszczonych budynków
  3. Wymiary. Obie płci o długości ciała 6-9 mm
  4. Aktywność. Maj – sierpień; apogeum pojawu w lipcu. Dwa pokolenia w sezonie
  5. Lokalizacja. Małopolskie
  6. Pokarm. Nektar; chętnie z baldachów. Larwy są kleptopasożytami gniazdowymi i parazytoidami bolic Odynerus melanocephalus, Odynerus spinipes i Odynerus reniformis. Sporadycznie zasiedlają norki i pożerają larwy Ancistrocerus parietinus
  7. Podobne. Łatwa do identyfikacji. Identycznie ubarwiona Chrysis consanguinea w Polsce nie występuje – różni się krótkimi włoskami na tylnych goleniach
  8. Uwagi. Autorka obserwacji – Magdalena Williams
  9. Więcej o gatunku
  10. Więcej o gatunku

avidal

Leave a Reply