Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało stosunkowo krępe i krótkie. Policzki zielone. Wierzchnia część głowy i tułowia złocistoczerwona. Boki tułowia zielononiebieskie. Głowa. przedplecze, mesoscutum i mesoscutellum gęsto, głęboko punktowane – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Odwłok metalicznie połyskujący, czerwony z zielonkawozłocistym wierzchołkiem. Drugi sternit ze złotymi plamami. Obie płci bardzo podobnie ubarwione, trudne do rozróżnienia; u samica zielone akcenty ubarwienia są przeciętnie rozleglejsze.
Łódź – Majerowskie Pole 15.08.2019
- Liczebność. Pospolity. Samice trzykrotnie liczniejsze od samców
- Biotop. Ciepłe, otwarte tereny piaszczyste oraz ukwiecone łąki, polany, ugory…
- Wymiary. Długość ciała samicy 3.5–5.5 mm. Samiec 3-5 mm
- Aktywność. Maj – sierpień; apogeum pojawu w czerwcu
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy są parazytoidami larw Diodontus tristis, Oxybelus bipunctatus, Tachysphex nitidus, Tachysphex obscuripennis, Tachysphex pompiliformis
- Podobne. Dzięki niewielkim rozmiarom, gęstemu punktowaniu tułowia i detalom ubarwienia nietrudny do identyfikacji
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku