Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa i odwłok zielone lub niebiesko-zielone, często ze złocistymi refleksami. Odwłok czerwony, bez metalicznego połysku, matowy – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Tergit 3 bez ząbków na bocznych krawędziach i bez ząbków wierzchołkowych.
- Status. Pospolity. Stosunek samic do samców 3.3:1.0. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Otwarte tereny piaszczyste, murawy kserotermiczne, ogrody, skraje lasów, łąki
- Wymiary. Długość ciała obu płci 5-7.5 mm
- Aktywność. Od początku czerwca do połowy września; dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Śląskie, mazowieckie
- Pokarm. Pyłek, nektar. Larwy są parazytoidami larw Astata boops i Astata minor, Dryudella stigma, Tachysphex pompiliformis, Harpactus tumidus
- Podobne. Pozostałe krajowe gatunki z rodzaju różnią się m.in. metalicznie połyskującym, lśniącym odwłokiem. Matowe odwłoki posiadają gatunki nie występujące w Polsce – Hedychridium caputaureum i Hedychridium chloropygum
- Uwagi. Autor obserwacji – Slavko Sylvester Kociniak
- Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z Cieszyna Jacek Wendzonka
Niby pospolity, ale ja nigdy nie widziałem, nawet w miejscach gdzie gatunki żywicielskie były często spotykane.
Też jnie widziałem. Ale monografia profesora Wiśniowskiego zawiera niepodważalne dane. Może po prostu nie mamy szczęścia