Crabronidae – Grzebaczowate
Na głowie i tułowiu żółty rysunek, żółte pasy na wszystkich prócz ostatniego tergitach odwłokowych – zawsze nie przerywane. Gniazduje w niewielkich koloniach. U samicy nadustek z dużym występem skierowanym do przodu i trójkątnie wciętym na przednim brzegu – ważna cecha diagnostyczna gatunku. Samiec z żółtą twarzą, brzeg nadustka ma 3 równe ząbki. Pierwszy tergit zwykle z żółtymi, bocznymi plamkami; sternity 2-5 z żółtymi kropkami. Ostatni segment czułków jest zagięty i zwężony.
Lubin 12.07.2018 Fot. Meadowlark
Łódź Rogowska 18.08.2013
Łódź Rogowska 18.08.2013
Łódź Rogowska 03.08.2013
- Liczebność. Rzadki NT
- Biotop. Piaskownie, wydmy śródleśne, kwietne łąki, baldachowiska, skraje lasów
- Wymiary. Długość ciała zwykle nieco ponad 10 mm
- Czas lotu. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, dolnośląskie
- Pokarm. Nektar i pyłek. Dla entomofagicznych larw samice przynoszą sparaliżowane ryjkowce (m.in. z rodzajów Sitona, Lixus, Pseudocleonus)
- Podobne. Przede wszystkim liczniejszy Cerceris arenaria, za którego pierwotnie wziąłem sfotografowane osobniki. Samica Cerceris ruficornis także ma wystający nadustek, lecz bez silnego wcięcia. Samiec podobny do kilku innych osmyków, szczególnie Cerceris arenaria i Cerceris quadricincta. Cechy odróżniające je jak oszczecenie sternitów, kształt brzegu nadustka, kształt i kąt zagięcia ostatniego członu czułków są widoczne tylko na zdjęciach z dużym zbliżeniem.
- Uwagi. Oznaczenie osobników z Łodzi oraz omówienie cechy kluczowej u samicy (kształt nadustka) Bogdan Wiśniowski
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Łukasz Budnik Meadowlark avidal
Nadustek – widoczne łukowate wcięcie dolnej krawędzi Fot. Łukasz Budnik
Łódź Rogowska 18.08.2013 Niebieska strzałka wskazuje nadustek o charakterystycznym dla gatunku kształcie
Łódź Rogowska 18.08.2013