Didineis lunicornis – Skowiec sierporogi

Crabronidae – Grzebaczowate
Głowa czarna. U samicy wewnętrzne brzegi oczu prawie równoległe. Tułów i odwłok bez jasnych plamek. Tergity 1-3 (4) u samicy czerwone, pozostałe czarne. U samca czerwony tergit 1 i częściowo tergit 2. Czułki długie – długość członów środkowych co najmniej dwa razy taka jak ich szerokość przy wierzchołkach. U samca ostatni człon czułków nie jest zgrubiały i ma charakterystyczne półokrągłe zagięcie. Nogi w znacznej mierze czerwone. Skrzydła z ciemną, rozmytą plamą przy pterostigmie.

Warszawa – Siekierki 31.07.2021 ♀ Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa – Siekierki 31.07.2021 ♀ Fot. Sylvester Kociniak

  1. Liczebność. Rzadki, sporadyczne obserwowany NT
  2. Biotop. Skraje lasów, polany, piaskownie śródleśne, murawy psamofilne i kserotermiczne. Gniazduje w gliniastej lub piaszczystej glebie, chętnie w pęknięciach i szczelinach w podłożu
  3. Wymiary. Długość ciała 6-8 mm
  4. Aktywność. Jedno pokolenie od lipca do października
  5. Lokalizacja. Mazowieckie
  6. Pokarm. Nektar, spadź. Larwy żywią się sparaliżowanymi pluskwiakami z rodzin Cicadellidae i Delphacidae
  7. Podobne. Didineis crassicornis różni się krótszymi czułkami u samców, z silnie zgrubiałym ostatnim segmentem – dotychczas nie został wykazany z Polski. W Polsce nie występuje również Didineis wuestnei, u którego nogi są wyraźnie ciemniej ubarwione. Nieco podobny do gatunków z rodzaju Alysson (jasne plamy na tergitach), do którego dawniej był zaliczany
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak
  9. Więcej o gatunku

Sylvester Kociniak

Leave a Reply