Crabronidae – Grzebaczowate
Znany też jako belnik srebrnowąs. Głowa czarna. Nadustek srebrzyście owłosiony. Tułów czarny, pas barkowy z żółtą linią rozerwaną na dwie wąskie plamy. Guzy barkowe żółte. Na tergitach 1-5 żółte, szerokie, zwykle nieprzerwane po środku przepaski (przepaska na 3-im tergicie wykazuje tendencje do przewężenia a nawet wąskiego rozerwania). Golenie żółte, bez ciemnych lampasów czy obrączek.
- Liczebność. Rzadko obserwowany, choć literatura podaje, że w Polsce rozpowszechniony
- Biotop. Skraje lasów i leśne polany, łąki, murawy, ogrody, tereny ruderalne – gatunek ciepłolubny. Gniazduje w drewnie
- Wymiary. Długość ciała samca 7-12, samicy 11-14.5 mm
- Aktywność. Koniec czerwca – wrzesień. Apogeum pojawu w sierpniu, czyli nieco później w sezonie, niż większości innych gatunków z rodzaju
- Lokalizacja. Francja. W Polsce głównie na południu kraju
- Pokarm. Nektar. Dla larw samica łowi i paraliżuje muchówki z różnych rodzin
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju – identyfikacja zalicza się do trudnych, choc ułatwiają ją nieprzerwane przepaski odwłokowe i srebrzyście owłosiony nadustek
- Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand
- Więcej o gatunku