Diprionidae – Borecznikowate
Czasem pod nazwą Diprion hercyniae. Samica bardzo krępa, o masywnym odwłoku i szerokim tułowiu. Ubarwienie ciała złocistobrązowe. Barki, tył głowy, wzór na wierzchu tułowia w kształcie litery „V”, scutellum i krawędzie tergitów kremowożółte. Uda brązowożółte. Tylne golenie i stopy białożółte, zaczernione w części apikalnej. Skrzydła subtelnie przyciemnione; może odbywać loty na duże odległości. Samiec znacznie smuklejszy, z wyraźnym, szerokim żłtym deseniem na tułowiu i czarnym odwłokiem z częściowo żółtymi tergitami. Larwa 5-ego i 6-ego stadium zielona z białymi pasami wzdłuż ciała i żółtobrązową (II – V stadium), lub zielonkawą (VI stadium) głową, z brązowym pasem utworzonym z odizolowanych plamek; podobna do innych larw z rodzaju.
Kanada 24.05.2021 ♀ Fot. Denis Doucet
- Liczebność. Lokalny, bywa liczny
- Biotop. Lasy z udziałem świerka, ogrody, parki
- Wymiary. Długość ciała 6-8.5 mm. Larwy od 3 (I stadium) do 22 mm (VI stadium)
- Aktywność. Maj – wrzesień. Larwy w czerwcu i w lipcu oraz w sierpniu i we wrześniu (następne pokolenie). Zimują larwy w kokonach w ściółce
- Lokalizacja. Kanada, Polska – mazowieckie, lubelskie. Na Wyżynie Łódzkiej rzadki
- Pokarm. Larwy żerują na szpilkach świerkowych
- Podobne. Przede wszystkim Gilpinia polytoma – różnice tkwią w szczegółach ubarwienia ciała
- Uwagi. Wśród parazytoidów larw wymienia się rączyce Chetogena janitrix i borecznicę żółtą Drino gilva
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Denis Doucet Teresa Stolarczyk Ricosz
Łuków 14.08.2013 Fot. Ricosz
Konstancin – Jeziorna 05.09.2005 Larwa 5-ego stadium Fot. Teresa Stolarczyk
Konstancin – Jeziorna 05.09.2005 Fot. Teresa Stolarczyk