Halictidae – Smuklikowate
Ciało czarne. Na głowie, tułowiu i odwłoku rudawe owłosienie. Przepaski odwłokowe z białych włosków u samic zwykle wyraźnie przerwane, lub przewężone po środku; u samców cecha ta nie jest tak wyraźna. Ostatni, 6 tergit samców z kępką żółtych włosków na wierzchołku. Nogi żółtobrązowo owłosione. Czułki czarne. Skrzydło przednie z 3 komórkami kubitalnymi Cu i wyraźnie wygiętą żyłką nasadową przy pierwszej komórce kubitalnej Cu1 .
Lubin 13.07.2018 ♀ Fot. Meadowlark
Łódź – Widzew 18.06.2015 ♀
Łódź – Widzew 18.06.2015 ♀
- Liczebność. Nierzadki
- Biotop. Skraje lasów, łąki, polany, murawy kserotermiczne, brzegi rzek. Na miejsce gniazdowania wybiera najchętniej gliniaste podłoże skąpo pokryte roślinnością; chętnie na skarpach, zalesionych zboczach, czy w wąwozach. Gniazda 15-20 komorowe
- Wymiary. Samica 14-16 mm. Samiec 13-15 mm. Największy krajowy smuklik
- Aktywność. Samice opuszczają zimowe kryjówki pod koniec kwietnia. Nowe pokolenie od czerwca do września (samce pojawiają się dopiero w lipcu), czasem do początku października. Zimę przeżywają tylko samice
- Lokalizacja. Łódzkie, dolnośląskie; w okolicach Łodzi rzadki
- Pokarm. Nektar, pyłek. Odwiedzają szerokie spektrum kwiatów, jednak preferują te z rodziny złożonych (astrowatych); samice zbierają pyłek nawet z 9 kwiatów na minutę
- Podobne. Niemal równie okazały Halictus sexcinctus o niezwężonych przepaskach odwłokowych i częściowo pomarańczowych czułkach u samców; także inne, mniejsze smukliki
- Uwagi. Znanym pasożytem gniazdowym jest Sphecodes albilabris, okazjonalnie także Specodes gibbus
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Meadowlark avidal
- Więcej o gatunku
Lubin ♂ Fot. Meadowlark