Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Efektownie się prezentujący duży gąsienicznik. Obie płci czarnożółte, ale samiec skromniej ubarwiony i smuklejszy. U samicy koniec odwłoka żółty, u samca czarny, lub żółty. Czułki czerwonoczarne, u samicy jaśniejsze. Na propodeum u obu płci dwa ostre kolce – istotna cecha diagnostyczna.
Łódź – Lublinek 09.06.2015 ♂
Chociszewo 14.06.2021 ♂ Fot. Lucyna Bugiera
Łódź – Młynek 26.06.2012 ♀
Łódź – Młynek 26.06.2012 ♀
- Liczebność. Nie jest rzadki, ale nie liczyłbym na częste obserwacje
- Biotop. Lasy, zarośla, łąki, parki, ogrody, polany
- Wymiary. Długość ciała 12-16 mm
- Aktywność. Maj – październik; dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie, mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pyłek, nektar, spadź. Larwy pożerają od wewnątrz gąsienice sówek (Noctuidae), Macrothylacia rubi i Saturnia pavonia
- Podobne. Stosowanie mimikry sprawia, ze przypomina żądłówki z Vespidae (osowate). Samiec bardzo podobny do samca Diphyus quadripunctorius, u którego brak kolców na propodeum, a żółte przepaski odwłokowe są do siebie bardziej zbliżone
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Teresa Stolarczyk Lucyna Bugiera avidal
Amblyteles armatorius Fot. Teresa Stolarczyk
Zbliżenie na propodeum z widocznymi kolcami Fot. Teresa Stolarczyk
Chociszewo 22.08.2021 ♀ – widoczne kolce na propodeum Fot. Lucyna Bugiera
Łódź – Młynek 26.06.2012 ♀
Chociszewo 14.06.2021 ♂ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 22.08.2021 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 22.08.2021 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 22.08.2021 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Z moich obserwacji wynika, że czas lotu to maj – październik (dwa pokolenia).
Nie mogłem znaleźć konkretnych danych. Dziekuję, uzupełniam.