Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa i tułów czarne. Scutellum bladożółte lub wręcz białe. Odwłok dwubarwny, z czarnym stylikiem i czerwonymi przednimi segmentami; tylne krawędzie tergitów na tych segmentach często są czarno podkreślone. Tylna część odwłoka czarna. Pokładełko krótkie, trudno dostrzegalne. Krętarze i uda u obu płci czarne. Golenie samca na ogół bladożółte do niemal białych z czarnymi wierzchołkami. Golenie samicy czarne lub w znacznej mierze pomarańczowobrązowe – tylko przednie kolana i przednie golenie są zawsze pomarańczowobrązowe. Czułki samicy z biało rozświetlonymi członami środkowymi, czułki samca jednolicie ciemne. Skrzydła przezroczyste z brązową pterostigmą; zwierciadełko pięciokątne.
- Liczebność. Zapewne pospolity
- Biotop. Zarośla, skraje lasów i leśne polany, parki, ogrody, łąki
- Wymiary. Długość ciała 11-17 mm; samiec nieco mniejszy od samicy
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień/październik
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Nektar, rosa. Larwy są parazytoidami gąsienic motyli, głównie z rodzin Noctuidae i Erebidae
- Podobne. Liczne inne gąsieniczniki – oznaczenie na podstawie fotografii terenowych obarczone dużym ryzykiem błędu
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera