Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa żółta. Ciało smukłe, pomarańczowe, łącznie z nogami i czułkami – tylko stopy przyciemnione. Skrzydła przednie przezroczyste; w komórce dyskosubmarginalnej zesklerotyzowana, trójkątna plamka zwana sklerytem proksymalnym. Natomiast brak wąskiej, długiej, zesklerotyzowanej plamki zwanej sklerytem dystalnym. Pterostigma żółtopomarańczowa. Żyłka poprzeczna cu-a leży dokładnie naprzeciwko żyłki Rs+M – istotna cecha diagnostyczna gatunku.
Łódź – Widzew 01.08.2017
Łódź – Widzew 01.08.2017
- Status. Brak danych
- Siedlisko. Głównie skraje lasów i murawy o wapiennym podłożu
- Wymiary. Długość ciała około 20 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Nektar. Gatunki żywicielskie nieznane. Larwy są parazytoidami i koinobiontami gąsienic motyli, tak jak w przypadku innych gatunków z rodzaju
- Podobne. U najbardziej podobnego, lecz przeciętnie nieco większego Enicospilus merdarius żyłka cu-a nie leży naprzeciwko żyłki Rs+M (cu-a leży bliżej nasady skrzydła), a skleryt dystalny jest obecny, choć trudno dostrzegalny. Gatunki z rodzajów Netelia i Ophion oraz Enicospilus undulatus i Enicospilus inflexus pozbawione są plamki w komórce dyskosubmarginalnej. Pozostałe gatunki z rodzaju Enicospilus posiadają dwie wyraźne, zesklerotyzowane plamki w przednim skrzydle
- Uwagi. Identyfikacja Paweł Jałoszyński – jako gatunek najbardziej prawdopodobny
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
Przednie skrzydło. Niebieska strzałka wskazuje zesklerotyzowaną plamkę w komórce dyskosubmarginalnej. Żyłki cu-a (czerwona) i Rs+M (żółta) leżą dokładnie naprzeciwko.
Łódź 15.01.2018
Na powiększeniu skrzydła cu-a ledwo się załapała, ale jej górny koniec jest dokładnie naprzeciwko Rs+M, więc to nie może być E. merdarius. Dużo bliżej mu do E. repentinus, ale akurat niebieska strzałka zasłania ważne miejsce i nie widać czy to w ogóle jest ta grupa gatunków. Oznaczanie Ophioninae ze zdjęć to kiepski pomysł.
Tez z początku stawiałem na E.repentinus, ale gdzies znalazłem info (chyba w nawet kluczu internetowym), że ten gatunek ma ciemna plamkę w komórce dyskoidalnej.
Bardzo dziękuje za weryfikację i wskazanie błędnej identyfikacji. Poprawiłem oznaczenie do poziomu rodzaju.
Pozdrawiam
Rafał
U Enicospilus w obrębie komórki dyskosubmarginalnej jest takie nieoszczecone lusterko. W nim mogą być skleryty (trzy, dwa lub jeden) lub nie. Akurat E. merdarius i E. repentinus mają duży, trójkątny skleryt proksymalny, ale E. merdarius ma dodatkowo wąski, długi skleryt dystalny, dokładnie w miejscu, gdzie jest u ciebie strzałka. U E. repentinus sklerytu dystalnego brak. Poza cu-a, na E. repentinus wskazuje również kształt Rs+2r. To jest na 90% E. repentinus.
To się dobrze składa, bo oznaczenie do gatunku jest bardziej wartościowe i jakoś tak lepiej wygląda. Wkrótce zedytuję opis.
Do nastepnego, bo coś mi sie wydaje, że Twoja interwencja jeszcze nie raz okaże się konieczna.