Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna. Nadustek mały 1,5 razy tak szeroki, jak długi. Tułów czarny; propleuron (boczna płytka tułowia znajdująca się poniżej przedplecza, tuż za głową) z jasnymi smugami. Odwłok uderzająco smukły, czarny; tylne krawędzie tergitów często subtelnie, bardzo wąsko rozjaśnione. Pokładełko mniej więcej tak długie, jak odwłok. Przednie i środkowe biodra, uda i golenie mniej lub bardziej żółtopomarańczowe. Tylne biodra pomarańczowe lub czarne. Czułki długie i ciemne, u samicy z rozjaśnionymi członami środkowymi. Skrzydła przezroczyste, pterostigma ciemnobrązowa. Zwierciadełka brak – ważna cecha diagnostyczna rodzaju. Należy do niewielkiej, liczącej 11 krajowych gatunków podrodziny Poemeniinae.
Łęgi Słubickie 2018 ♀ Fot. Marek Adamski
Łęgi Słubickie 2018 ♀ Fot. Marek Adamski
- Status. Przypuszczalnie nierzadki
- Siedlisko. Lasy
- Wymiary. Długość ciała 12-25 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami larw Cerambycidae – wymienia się m.in. rodzaj Tetropium
- Podobne. W Polsce występują jeszcze dwa gatunki z rodzaju – Neoxorides nitens (propleuron całkowicie czarny) i Neoxorides varipes. U bardzo podobnego Poemenia hectica występuje czterokątne zwierciadełko
- Uwagi. Autor obserwacji – Marek Adamski
Łódź 21.08.2018
Do czasu lotu da się jedynie napisać przybliżone wiosna-jesień.
(Neoxorides nitens tak samo)
Dodam te informacje w opisie obu gatunków. Dziękuję