Ophion luteus – Sierpoń żółty

Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Ubarwienie ciała żółtopomarańczowe. Oczy żółto obwiedzione. Mesoscutum nie jest ciemniejsze od reszty ciała. Scutellum żółtopomarańczowe. Pokładełko bardzo krótkie, trudno dostrzegalne. Tylne golenie uderzająco cienkie. Skrzydła przezroczyste; brak zamkniętego zwierciadełka. Pterostigma pomarańczowa.

Łuków Fot. Ricosz

  1. Liczebność. Pospolity
  2. Biotop. Lasy, zarośla, polany, parki, ogrody
  3. Wymiary. Długość ciała 10-18 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – wrzesień; dwa pokolenia w sezonie
  5. Lokalizacja. Lubelskie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Nektar. Larwy są pasożytami wewnętrznymi gąsienic motyli; koinobiont
  7. Podobne. Inne podobnie ubarwione sierponie mają bądź masywniejsze golenie, bądź delikatne wzory na ciele, np. jasne pasy. U najbardziej podobnego Ophion scutellaris scutellum jest czerwone, a mesoscutum ciemniejsze od reszty ciała; samo ciało na ogół jest intensywniej ubarwione, czerwonopomarańczowe. Natomiast gąsieniczniki z rodzaju Netelia różnią się użyłkowaniem – nad komórką kubitalną widoczne jest zamknięte małe pole, zwane zwierciadełkiem. Gatunki z rodzaju Enicospilus łatwo rozpoznać po zesklerytyzowanej, wyraźnej plamce na skrzydle pod pterostigmą
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Ricosz

Rodzaj Ophion - Sierpoń


avidal

Leave a Reply