Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Poprzednio pod nazwą Perithous mediator. Ciało uderzająco smukłe. Wierzch głowy czarny, oczy jasno obrzeżone. Tułów dwubarwny – jasno obrzeżone scutum i boczne płytki tułowia (pleuryty) rudopomarańczowe, tylna część tułowia czarna; znacznie rzadziej cały tułów czarny. Odwłok czarny z jasnymi tylnymi krawędziami tergitów. Tergity lśniące; na 2-m tergicie krótka, podłużna bruzda – istotna cecha diagnostyczna. Biodra pomarańczowoczerwone. Czułki czarne, bez rozjaśnień. Skrzydła przezroczyste; pterostigma wyraźna, czarna, z jasną plamką w przednim kącie. Pokładełko samicy bardzo długie, mniej więcej tak długie jak reszta ciała.
Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
- Liczebność. Nierzadki
- Biotop. Skraje lasów, polany, ogrody
- Wymiary. Długość ciała 6.5-14 mm. Długość przedniego skrzydła 6.7-10.5 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Larwy są ektoparazytoidami larw niektórych żądłówek, zwłaszcza gatunków gniazdujących w drewnie z rodziny Crabronidae i podrodziny Eumeninae
- Podobne. U Perithous septemcinctorius biodra są jaśniejsze, perłowobiałe. Takze inne gatunki z rodzaju oraz Tromatobia lineatoria (znacznie krótsze pokładełko)
- Uwagi. Autorka obserwacji – Lucyna Bugiera
Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera