Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Samica – Głowa czarna; przyoczka stosunkowo duże. Scutum i scutellum czarne; na scutellum zwykle obecna drobna, biała plamka wierzchołkowa. Odwłok czerwony (tergity 2-4 oraz tylna krawędź tergitu 1-ego) z czarnym stylikiem i czarnymi tergitami 5-6; wierzchołek odwłoka biały (u samca również). Pokładełko proste, czarne, nie krótsze od połowy długości odwłoka. Uda i golenie pomarańczowe, tylko wierzchołki tylnych ud czarne. Przednie skrzydła skrócone, sięgają do końca propodeum. Skrzydła samca w pełni wykształcone. Zwierciadełko 5-kątne. Czułki samicy trójbarwne – początkowe człony pomarańczowe, człony wierzchołkowe brunatnoczarne; białe człony środkowe tworzą kontrastową obrączkę, której brak u samca.

Francja – Cassel 06.07.2017 ♀ Fot. Marie Lou Legrand

Francja – Cassel 06.07.2017 ♀ Fot. Marie Lou Legrand

1. Liczebność. Trudna do oszacowania – rzadko obserwowany
2. Biotop. Lasy, ogrody, polany, łąki, brzegi wód
3. Wymiary. Długość ciała 3-8 mm
4. Aktywność. Maj – październik
5. Lokalizacja. Francja
6. Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami poczwarek i gąsienic motyli (zwłaszcza Geometridae) oraz rośliniarek (głównie Tenthredinidae)
7. Podobne. Samica podobna do innych gąsieniczników o skróconych skrzydłach – różni się od nich detalami ubarwienia, długością pokładełka i skrzydeł (u pozostałych brachypterycznych samic z rodzaju Pleolophus często nie dochodzą one do końca propodeum). Samiec trudniejszy do identyfikacji, mało znany
8. Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Marie Lou Legrand

avidal