Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Znany także pod nazwą pragąsienicznik sówkowiec. Głowa czarna z żółtymi plamkami między oczami. Twarz i nadustek u samicy ciemne, u samca żółtawe. Tułów czarny; barki i scutellum żółte. Odwłok samicy pomarańczowy, lub dwubarwny – u nasady pomarańczowy, z czarnymi tergitami 4-7. Odwłok samca jednolicie pomarańczowy. Pokładełko krótkie, słabo dostrzegalne. Krętarze czarne. Na tylnych goleniach i stopach czarne obrączki. Czułki samicy z jasnymi środkowymi członami, czułki samca czarne. Skrzydła subtelnie przyciemnione, zwłaszcza przy wierzchołkach; zwierciadełko pięciokątne, duże.
- Status. Pospolity
- Siedlisko. Lasy – zwłaszcza iglaste i mieszane, polany, parki, łąki, przydroża, ugory
- Wymiary. Długość ciała 16-25 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni. Zimują samice
- Lokalizacja. Wielkopolskie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami i idiobiontami wewnętrznymi poczwarek zawisaków i sówek, samice szczególnie chętnie porażają Smerinthus ocellata, Sphinx ligustri i Sphinx pinastri
- Podobne. Wizualnie bardzo podobny Amblyjoppa fuscipennis różni się silniej przyciemnionymi skrzydłami, proporcjami pokładełka i dłuższym wyżłobieniem na sternitach samca; tylne golenie i stopy są jednobarwne. U Callajoppa cirrogaster uda są czerwone
- Uwagi. Autor obserwacji – Bartosz Sołtysiak