Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna, czoło białe. Wierzch tułowia czarny z dwoma żółtymi, podłużnymi liniami na mesonotum ( śródpleczu ) – jedna z cech diagnostycznych rodzaju. Scutellum przynajmniej w części żółte. Odwłok czarny, smukły, z rozdętymi u samicy ostatnimi tergitami. Pokładełko bardzo długie. Uda i golenie żółtopomarańczowe i czerwonopomarańczowe ( 3 para ); tylne nogi ciemniejsze od przednich i środkowych. Skrzydła przezroczyste ze stosunkowo dużą, żółtopomarańczową pterostigmą i małym, trójkątnym zwierciadełkiem.
Łęgi Słubickie 01.09.2017 Fot. Marek Adamski
Łęgi Słubickie 01.09.2017 Fot. Marek Adamski
- Liczebność. Nie jest pospolity, lokalnie bywa liczny
- Biotop. Lasy
- Wymiary. Samica: długość ciała 16-20 mm, długość przedniego skrzydła 8-13 mm; pokładełko 19-23 mm. Samiec 15-18 mm. Larwa dorasta do 18 mm
- Czas lotu. Maj – początek września. Apogeum pojawu w czerwcu i lipcu
- Lokalizacja. Lubuskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pokarm płynny, w tym spadź i krople rosy. Larwy są pasożytami zewnętrznymi larw z rodzaju Xiphydria
- Podobne. U Rhyssella approximator i Rhyssella nitida scutellum jest całkowicie czarne, a wierzch tułowia bez żółtych linii
- Uwagi . Autorem obserwacji jest Marek Adamski
