Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna, czoło białe. Wierzch tułowia czarny z dwoma żółtymi, podłużnymi liniami na mesonotum (śródpleczu) – jedna z cech diagnostycznych rodzaju. Scutellum przynajmniej w części żółte. Odwłok czarny, smukły, z rozdętymi u samicy ostatnimi tergitami. Pokładełko bardzo długie. Uda i golenie żółtopomarańczowe i czerwonopomarańczowe (3 para); tylne nogi ciemniejsze od przednich i środkowych. Skrzydła przezroczyste ze stosunkowo dużą, żółtopomarańczową pterostigmą i małym, trójkątnym zwierciadełkiem.
Warszawa 12.10.2021 ♀ – owipozycja Fot. Marek W.Kozłowski
Łęgi Słubickie 01.09.2017 ♀ Fot. Marek Adamski
Łęgi Słubickie 01.09.2017 ♀ Fot. Marek Adamski
- Liczebność. Nie jest pospolity, lokalnie bywa liczny
- Biotop. Lasy
- Wymiary. Samica: długość ciała 16-20 mm, długość przedniego skrzydła 8-13 mm; pokładełko 19-23 mm. Samiec 15-18 mm. Larwa dorasta do 18 mm
- Aktywność. Maj – początek września. Apogeum pojawu w czerwcu i lipcu
- Lokalizacja. Lubuskie, mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pokarm płynny, w tym spadź i krople rosy. Larwy są pasożytami zewnętrznymi larw z rodzaju Xiphydria
- Podobne. U Rhyssella approximator i Rhyssella nitida scutellum jest całkowicie czarne, a wierzch tułowia bez żółtych linii
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek Adamski I-K
Warszawa 04.05.2022 ♂ Fot. profesor Marek W.Kozłowski
Warszawa 24.04.2021 ♂ Fot. Marek W.Kozłowski
Czy Rhyssella nitida występuje w Polsce? Kiedyś wspomniałeś, że masz klucz do tej rodzinki. Chciałem Tobie przesłać zdj. tak oznaczonego stwora sprzed wielu lat, ale teraz nie mogę go znaleźć w Europie. Być może to kolejny „import” z Ameryki, bo tylko tam znalazłem.
Dziś jestem poza domem, więc nie sprawdzę. Odpiszę mailowo jutro po południu .