Megachilidae – Miesierkowate
Twarz jasno owłosiona. Nadustek i żuwaczki u samicy czarne, u samca białożółte. Owłosienie tułowia gęste, w znacznej mierze rudawe. Odwłok uderzająco zwarty i krótki, czarny z przepaskami z jasnych włosków na tergitach. Szczoteczka brzuszna biała.
- Liczebność. Rzadko obserwowana, lokalna
- Biotop. Suche, zwykle piaszczyste tereny otwarte skąpo porośnięte roślinnością, wydmy śródleśne, wrzosowiska, murawy kserotermiczne i psammofilne, kamieniołomy. Gniazduje w samodzielnie wykopanych norkach; często tworzy kolonie. Samica wyściela gniazdo fragmentami świeżych liści, chętnie brzozowych, a także wylepia ścianki komór lęgowych bryłkami żywicy (zwłaszcza sosnowej). Zdarza się, że samice podbierają sobie nawzajem zgromadzone bryłki żywicy
- Wymiary. Długość ciała 11-12 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień; jedno pokolenie w sezonie
- Lokalizacja. Dolnośląskie
- Pokarm. Nektar. Pyłek i nektar dla larw samice zbierają najczęściej z kwiatów roślin z rodziny bobowatych
- Podobne. Przede wszystkim Osmia aurulenta, u której szczoteczka brzuszna jest czerwona; gniazduje ona w pustych muszlach ślimaków
- Uwagi. Najbardziej znanym pasożytem gniazdowym jest Coelioxys quadridentata
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Meadowlark Darek Ogrodnik
- Więcej o gatunku