Sapygidae – Wysmugowate
Dawniej w rodzaju Sapyga, nazywana również wysmugą buławnicą. Ciało czarne z małymi, żółtymi plamkami na głowie, na barkach i na goleniach samicy. Nadustek samicy czarny z żółtymi plamkami na bokach, nadustek samca żółty lub biały. Na tergitach 2-4 żółte plamy, które mogą zlewać się w przepaski; plamy na T2 u samca zwykle w formie dwóch małych, szeroko rozdzielonych owalnych plamek. Wierzchołek odwłoka u samicy z żółtą plamą; u samca tej plamy brak lub jest ona mniejsza i bladożółta. Czułki czarne, u samca wyraźnie zgrubiałe wierzchołkowo.
Austria 01.05.2023 ♂ Fot. Michael Knapp
Austria 01.05.2023 ♂ Fot. Michael Knapp
Ochla 26.04.2014 ♂ Fot. Ryszard Orzechowski
- Status. Rzadko obserwowana, nieliczna
- Siedlisko. Skraje lasów, parki, ogrody, wrzosowiska i inne miejsca z dużą ilością martwego drewna, w którym gniazdują jej żywiciele; widuje się ja na drewnianych słupach, płotach, belkach, oraz przy hotelach dla żądłówek
- Wymiary. Długość ciała 7.5-12 mm
- Aktywność. Druga połowa kwietnia – lipiec
- Lokalizacja. Austria, Polska – lubuskie, małopolskie
- Pokarm. Nektar. Larwy są pasożytami gniazdowymi nożycówek Chelostoma rapunculi i Chelostoma florisomne, wałczatek z rodzaju Heriades, murarek z rodzaju Osmia i nieco rzadziej porobnic Anthophora. Samica składa jajo w napełnionej pyłkiem i nektarem komorze lęgowej żywiciela. Po wykluciu larwa wysmugi najpierw wysysa jajo gospodarza, a potem zjada zgromadzone zapasy
- Podobne. Podobnie ubarwione są samce Sapyga quinquepunctata (żółte plamy także na tergicie 5) i Sapyga similis (żółte przepaski tylko na tergitach 3 i 4) – u obu tych gatunków czułki nie są wierzchołkowo zgrubiałe
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Michael Knapp Magdalena Williams Ryszard Orzechowski
Kalwaria Zebrzydowska 10.06.2019 ♀ Fot. Magdalena Williams
Kalwaria Zebrzydowska 13.06.2019 ♀ Fot. Magdalena Williams
Kalwaria Zebrzydowska 13.06.2019 ♀ Fot. Magdalena Williams
Kalwaria Zebrzydowska 10.06.2019 ♀ Fot. Magdalena Williams
Łódź 05.03.2017