Vespidae – Osowate
Stosunkowo masywne żądłówki z podrodziny Eumeninae. Ciało czarne, głęboko punktowane. Na ciemieniu, za przyoczkami, brak owalnych jamek. Barki zawsze żółte. Na tarczce zwykle dwie żółte plamy, zatarczka czarna, lub z dwiema żółtymi plamkami, bądź żółtą poziomą linią. Na pierwszym tergicie listewka oddzielająca pionową powierzchnię tego tergitu od jej części poziomej – ważna cecha diagnostyczna rodzaju. Odwłok z żółtymi przepaskami; pierwsza przepaska zwykle najszersza, często od góry wycięta. Końce czułków samicy podwinięte. Gniazda chętnie zakładają w pustych łodygach roślin, szparach okiennych, opuszczonych chodnikach larw chrząszczy ksylofagicznych.
- Status. Niektóre gatunki pospolite
- Siedlisko. Skraje lasów, łąki, przydroża, ugory, wrzosowiska, polany…
- Wymiary. Długość ciała 7-14 mm
- Aktywność. Maj – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, Ponidzie
- Pokarm. Nektar, spadź, soki roślinne. Dla larw samice paraliżują gąsienice niewielkich motyli, bądź larwy chrząszczy
- Podobne. Przede wszystkim kopulniki z rodzaju Symmorphus (jamki na ciemieniu), jak również niektóre gatunki z rodzaju Euodynerus o dużym, pokrytym rudymi włoskami wypłaszczeniu za przyoczkami
- Uwagi. Głównymi parazytoidami gniazdowymi są złotolitki Chrysis z grupy gatunkowej ignita
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal

Łódź – Widzew 05.07.2014 Strzałka wskazuje listewką oddzielającą pionową część tergitu 1 od jego części poziomej

Łódź – Widzew 05.07.2014 Strzałka wskazuje miejsce na ciemieniu, gdzie brak dwóch jamek (obecnych w rodzaju Symmorphus)

Łódzki Ogród Botaniczny 05.05.2015 ♀ wylatująca z gniazda wydrążonego w ściętym drzewie Fot. Jacek Strojny
Dzisiaj fotografowałem podobną, jak ta ostatnia tylko z szerszym wycięciem, jak ta pierwsza 🙂
Podaj link do fotki, albo prześlij ją e-mailem. Zobaczymy, co to.
avidal@o2.pl