Mantidae – Modliszkowate
Zielona, brązowa, lub żółta, o trójkątnej głowie. Przednie odnóża wyposażone w narządy chwytne; u podstawy przednich odnóży charakterystyczne plamy. Płeć najłatwiej rozróżnić po liczbie sternitów odwłoka, których u samicy jest 6 a u samca 8. Samica ma ograniczoną zdolność lotu, samce fruwają zdecydowanie chętniej.

1. Liczebność. Dawniej wszędzie bardzo rzadka, obecnie systematycznie tworzy nowe populacje i poszerza zasięg na północ kraju wzdłuż ściany wschodniej; w roku 2013 dotarła do Olsztyna. Mimo to wciąż w Czerwonej Księdze z kategorią EN i na Czerwonej Liście z kat. CR
2. Biotop. Ciepłe stanowiska trawiaste, chętnie zakrzaczone, np. murawy kserotermiczne
3. Wymiary. 45-75 mm
4. Czas lotu. Sierpień – październik
5. Lokalizacja. Okolice Opola, Ponidzie, Przedborski PK, Wiedeń. W Winiarach Zagojskich obserwowałem kilka osobników, które szczególnie upodobały sobie mikołajki, na których mimo sporych rozmiarów owadów niełatwo je wypatrzeć; kiedy wiesz już, gdzie szukać, nagle znajdujesz kolejne osobniki, które wcześniej umknęły uwadze. Stanowiskiem najbliższym Łodzi jest Bąkowa Góra pod Przedborzem. Edit 2018: modliszka dotarła do Łodzi
6. Pokarm. Owady, na które czyha w bezruchu, wykorzystując maskujące ubarwienie. Samce maja w zwyczaju pożeranie samca podczas kopulacji – jednak nie jest to regułą
7. Podobne. Niektóre egzotyczne modliszki, które mogą uciec z hodowli – nie mają one plam u podstawy przednich odnóży
8. Uwagi. Gatunek objęty ochroną ścisłą
9. Uwagi 2. Znanym pasożytem kokonów jajowych jest Podagrion pachymerum z rodziny Torymidae
10. Uwagi 3. Autorką obserwacji i fotografii z Opolskiego jest Monika Pastrykiewicz. Modliszkę z Austrii odnalazł Adrian Atamańczuk