Lycaenidae – Modraszkowate
Znany również pod nazwą modraszek kominiarczyk. Wierzchnia strona skrzydeł niebieska z szerokim, brunatnym obrzeżeniem, które u samicy bywa niemal czarne i wyraźnie rozleglejsze. Spód skrzydeł szarobrunatny z dwoma rzędami czarnych plamek w jasnej otoczce układających się w rozerwane, łukowate przepaski o wyglądzie charakterystycznym dla gatunku.
- Liczebność. Gatunek występuje w południowej Polsce od Dolnego Śląska po Lubelszczyznę sięgając najdalej na północ prawie pod Warszawę wzdłuż doliny Wisły i jej dopływów. Na stanowiskach często liczny, najczęściej współwystępuje z modraszkiem nasitousem LC LC Arek Gawroński
- Biotop. Torfowiska niskie, mokradła, łąki trzęślicowe
- Wymiary. Rs 34-38 mm
- Okres lotu. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Lubuskie, mazowieckie
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na krwiściągach, głównie w główkach kwiatostanowych. Starsze gąsienice (po III linieniu) spadają na ziemię i pozwalają się odtransportować do gniazda mrówkom z rodzaju Myrmica. Podczas jednego z badań ustalono średni czas, jaki upływa do znalezienia gąsienicy przez wścieklice – 44 minuty. W mrowisku gąsienice pożerają jaja i larwy mrówek, same oferując słodką wydzielinę z gruczołu grzbietowego na 7-ym segmencie; mimo to należy je traktować jako organizmy pasożytnicze
- Podobne. Phengaris nausithous, a przede wszystkim Phengaris alcon, którego można rozróżnić po położeniu czarnej plamki na przepasce środkowej na spodzie skrzydeł, która znajduje się u tego gatunku bliżej plamki dyskoidalnej, niż przepaski zewnętrznej
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Paweł Głowacki Ryszard Orzechowski
- P.teleius w bazie BioMap
- P.teleius na Lepiforum

Spód skrzydła. W niebieskiej obwódce diagnostyczna plamka, która znajduje się bliżej przepaski zewnętrznej (czerwona linia), niż plamki dyskoidalnej (wskazuje ją żółta strzałka)