Lycaenidae – Modraszkowate
Wierzch skrzydeł samicy brunatny z rzędem pomarańczowoczarnych plamek przy zewnętrznej krawędzi tylnego skrzydła. Wierzch skrzydeł samca niebieski, czarno obwiedziony. Spód skrzydeł szaropopielaty z nieregularnie rozmieszczonymi czarnymi plamkami w białej otoczce i przepaskami z pomarańczowoczarnych plamek przy zewnętrznych krawędziach skrzydeł. Końce przednich goleni z dwoma ostrogami i maleńkim kolcem o długości równej połowie szerokości goleni – ważna cecha diagnostyczna gatunku. Gąsienica zielona z subtelnym jasnym deseniem.
- Status. Możliwy do stwierdzenia prawie w całym kraju jednak bardziej zwarty zasięg sięga jedynie od Jury Krakowsko-Częstochowskiej po Lubelszczyznę. Poza tym wykazywany z izolowanych stanowisk poza Pojezierzem Pomorskim i Dolnym Śląskiem Arek Gawroński
- Siedlisko. Suche łąki, skraje lasów, polany, przydroża; chętnie w terenie pagórkowatym
- Wymiary. Rs 25-34 mm
- Okres lotu. Koniec maja – początek września; dwa pokolenia w sezonie. Zimuje jajo
- Lokalizacja. Opolskie, lubelskie, mazowieckie
- Pokarm. Nektar. Gąsienice najchętniej żerują na cieciorce pstrej, ale także na traganku, koniczynie i nostrzyku. Początkowo zjadają kwiatostany, potem liście. Korzystają z ochrony mrówek w zamian za słodką wydzielinę z gruczołu grzbietowego
- Podobne. U Plebejus argus kolec w apikalnej części przednich goleni jest dwukrotnie dłuższy – tak długi, jak szerokość goleni. U Plebejus idas jego długość osiąga ledwie 1/3 szerokości goleni; samca łatwo odróżnić po wąskiej obwódce na wierzchniej stronie skrzydeł. Podobny deseń na skrzydłach ma także pospolity Polyommatus icarus
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Paweł Głowacki Monika Pastrykiewicz Ricosz
- P.argyrognomon na Lepiforum