Lycaenidae – Modraszkowate
Wierzchnia strona skrzydeł czarnobrunatna, u samców z silnym granatowym oprószeniem; u obu płci przy zewnętrznych brzegach skrzydeł rząd czarnych, półksiężycowatych. Brzegi skrzydeł charakterystycznie, czarno i biało, naprzemiennie plamkowane. Spód skrzydeł niemal biały, czarno plamkowany; na tylnej parze szeroka, pomarańczowa przepaska poprzeczna. Gąsienica żółtozielona z bordowymi, rozmytymi, podłużnymi smugami – po jednej na bokach ciała (smugi te nie muszą występować) i jednej grzbietowej.
Kazimierski Park Krajobrazowy 23.05.2021 Fot. Paweł Głowacki
Kazimierski Park Krajobrazowy 23.05.2021 Fot. Paweł Głowacki
Kazimierski Park Krajobrazowy 23.05.2021 Fot. Paweł Głowacki
- Liczebność. Gatunek skrajnie rzadki i ginący. Znany z pojedynczych stanowisk w dolinie Wisły od Puław do Sandomierza oraz na Lubelszczyznie. Wyginął na znanych stanowiskach górskich (Pieniny, Sudety) EN EN Arek Gawroński
- Biotop. Bardzo ciepłe, nasłonecznione tereny – murawy kserotermiczne, kamieniste stoki o wapiennym podłożu, piargi, skąpo porośnięte roślinnością suche łąki i ugory
- Wymiary. Rs 20-28 mm. Samce przeciętnie mniejsze od samic, wg niektórych źródeł ich rozpiętość skrzydeł osiąga dolną granice nawet ledwie 13 mm
- Okres lotu. Maj – sierpień; dwa a rzadziej trzy pokolenia w sezonie. Gąsienice od czerwca do września. Zimuje poczwarka
- Lokalizacja. Grecja, Szwajcaria, Polska – lubelskie. W Polsce wykazywany aktualnie jedynie z okolic Sandomierza, Puław i Kazimierza Dolnego
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na rozchodnikach purpurowym i wielkim, w warunkach hodowlanych także na rozchodniku białym. Starsze gąsienice wytwarzają substancje wabiącą mrówki z rodzajów Lasius i Camponotus (zapewne także innych rodzajów), które transportują je do swojego gniazda. W mrowisku gąsienice maja zapewnione schronienie, w zamian za słodką wydzielinę z gruczołu grzbietowego. Nie udało mi się ustalić, czy prowadzą częściowo pasożytniczy tryb życia, odżywiając się jajami bądź poczwarkami mrówek. W gnieździe mrówek dochodzi do przepoczwarczenia
- Podobne. Przeciętnie mniejszy Pseudophilotes vicrama
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Paweł Głowacki Heiner Ziegler
- Uwagi 2. Gatunek chroniony
- S.orion w bazie BioMap
- S.orion na Lepiforum
Grecja 25.05.2014 Fot. Heiner Ziegler
Szwajcaria 29.06.2007 Fot. Heiner Ziegler