Lycaenidae – Modraszkowate
Wierzch skrzydeł ciemnobrunatny, u samicy ze słabym, a u samca z bardzo silnym, obejmującym niemal całą powierzchnię skrzydła, niebieskim nalotem. Spód skrzydeł szarawy z licznymi, czarnymi plamkami o ułożeniu charakterystycznym dla gatunku, oraz z rzędem pomarańczowych plamek na tylnym skrzydle.
- Liczebność. Dawniej lokalny w całej Polsce, dzisiaj gatunek bardzo rzadki znany z nielicznych stanowisk na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, Niecce Nidziańskiej oraz na izolowanym stanowisku w dolinie Wisły koło Torunia EN Arek Gawroński
- Biotop. Suche, gorące murawy, zbocza, widne zarośla i inne tereny otwarte
- Wymiary. Rs 22-26 m
- Okres lotu. Koniec kwietnia – sierpień; dwa pokolenia w sezonie. Zimuje gąsienica
- Lokalizacja. Grecja, Polska – małopolskie, świętokrzyskie
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują macierzankach, rzadziej na nostrzykach i cieciorkach. Żywią się kwiatami, pąkami i nasionami. Starsza gąsienica opuszcza roślinę żywicielską, po czym zwabia mrówki z rodzajów Lasius i Myrmica, które transportują ją do mrowiska. Tam gąsienica znajduje bezpieczne schronienie i zapasy pokarmu – żywi się poczwarkami i jajami gospodarza, w zamian oferując mu słodką wydzielinę z gruczołu grzbietowego
- Podobne. Bliźniaczo podobny Pseudophilotes baton w Polsce nie występuje – w celu rozróżnienia tych gatunków zalecana jest analiza budowy genitaliów samca. Na terenie naszego kraju najłatwiej pomylić go z przeciętnie większym Scolitantides orion
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Heiner Ziegler Łukasz Mielczarek Mariusz Gwardjan
- P.vicrama na lepiforum