Parnassius apollo – Niepylak apollo

Papilionidae – Paziowate
Skrzydła białe, pozbawione łusek ( stąd nazwa niepylak ). Na wierzchniej stronie przedniego skrzydła 5 czarnych plam, tylnego dwie czerwonopomarańczowe z białą źrenicą, w czarnej obwódce. Gąsienica czarna z dwoma rzędami pomarańczowych lub żółtych plamek na grzbiecie.

P.apollo

Pieniński Park Narodowy wrzesień 2017 Fot. Ryszard Orzechowski

P apollo

Pieniński Park Narodowy wrzesień 2017 Fot. Ryszard Orzechowski

  1. Liczebność. Bardzo rzadki. Czerwona Księga kat. CR. Czerwona Lista kat. CR
  2. Biotop. Nasłonecznione, skaliste zbocza górskie, piargi
  3. Wymiary. Długość ciała 34-50 mm. Rs 62-95 mm. Gąsienica do 50 mm
  4. Okres lotu. Czerwiec – sierpień. Gąsienice od kwietnia do maja. Zimuje gąsieniczka w osłonce jajowej
  5. Lokalizacja. Pieniny. Przypuszczalnie skromna populacja może zasiedlać Tatry. Nigdzie indziej w kraju nie występuje, wyginął na historycznych stanowiskach w Bieszczadach, Beskidzie Śląskim, Sudetach, Górach Świętokrzyskich
  6. Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują nocą na rozchodnikach, a sporadycznie także na rojnikach
  7. Podobne. Łatwy do identyfikacji
  8. Uwagi. Gatunek ściśle chroniony
  9. Uwagi 2. Autorami obserwacji są Andrzej Hańca ( zdjęcia z Francji ), Rafał Celadyn i Ryszard Orzechowski
  10. P.apollo w bazie BioMap
  11. P.apollo na Lepifroum
  12. Więcej o gatunku
P.apollo

Toskania 2015 Fot. Rafał Celadyn

Parnassius

29.06.2009 Pireneje – wąwóz Carança Fot. Andrzej Hańca

P apollo

29.06.2009 Pireneje – wąwóz Carança Fot. Andrzej Hańca

P.apollo

29.06.2009 Pireneje – wąwóz Carança Fot. Andrzej Hańca

avidal

2 thoughts on “Parnassius apollo – Niepylak apollo”

  1. Z tego co wiem, to chyba nie ma gatunku o nazwie rozchodnik górski.

    Gąsienice żerują również na innych gatunkac rozchodników, m.in.: na karpackim i purpurowym, oraz rzadko na rojnikach.

    Odpowiedz

Leave a Reply