Sympetrum meridionale – Szablak południowy

Libellulidae – Ważkowate
Samica żółto-beżowa, samiec początkowo żółty, potem czerwony. U obu płci brak czarnych akcentów na bokach tułowia i odwłoka lub są one słabo widoczne w formie cienkich czarnych kresek. Czarny szew twarzowy między okiem a czołem słabo rozwinięty – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Nogi dwubarwne – żółto-czarne z przewagą barwy żółtej. Pterostigma u samicy jasna, ciemno obwiedziona.

S.meridionale

Łódzkie Fot. Jacek Strojny

  1. Status. Rzadki, liczny tyko lokalnie zwłaszcza na południu kraju
  2. Siedlisko. Stawy, glinianki, oczka wodne, starorzecza i inne zbiorniki stojące, zwłaszcza antropogeniczne
  3. Wymiary. Długość ciała około 35 mm. Rs do 50 mm
  4. Aktywność. Lipiec – wrzesień/październik
  5. Lokalizacja. Łódzkie
  6. Pokarm. Bezkręgowce
  7. Podobne. Pozostałe szablaki różnią się m.in. wyraźniejszymi: czarnym rysunkiem na bokach tułowia i odwłoka oraz czarnym szwem twarzowym
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Jacek Strojny
  9. S.meridionale u Ewy Miłaczewskiej

avidal

Leave a Reply