Linyphiidae – Osnuwikowate
Głowotułów ciemnobrązowy lub jasnobrązowy z brunatnymi bokami. U samca widoczne masywne szczecinki w rejonie oczu. Odwłok szary z 3-ema parami ciemnych, owalnych plam i wąską przepaską wierzchołkową; spód odwłoka jednolicie ciemny. Nogi żółtobrązowe z mniej lub bardziej wyraźnymi brunatnymi prążkami. Szczękoczułki wyposażone w długie, zębowate wyrostki (zwłaszcza dwa z nich, które wystają aż poza pazury jadowe) – istotna cecha diagnostyczna gatunku, od której pochodzi nazwa gatunkowa.
Austria 16.08.2022 Fot. gernotkunz
Austria 16.08.2022 Fot. gernotkunz
Chociszewo 19.07.2019 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
- Status. Z uwagi na skryty tryb życia sporadycznie obserwowany, choć nierzadki i miejscami liczny
- Siedlisko. Lasy, suche łąki i polany, parki, ogrody. Sieć konstruowana zwykle bezpośrednio na ziemi, we mchu lub pod kamieniami i kawałkami drewna
- Wymiary. Długość ciała samicy 4.1-5.3 mm. Dł. ciała samca 3.5-5 mm
- Aktywność. Sierpień/wrzesień – grudzień. Osobniki młodociane aktywne od wiosny
- Lokalizacja. Austria, Polska – lubuskie
- Pokarm. Bezkręgowce złowione w sieć łowną
- Podobne. Jedyny krajowy reprezentant rodzaju. Nieco podobne są niektóre gatunki z rodzaju Tenuiphantes
- Uwagi. Autorzy obserwacji – gernotkunz Lucyna Bugiera
- T.longidens w bazie BioMap
- Rozmieszczenie
- Więcej o gatunku
Łódź 21.06.2021