Rilaena triangularis

Phalangiidae
Ciało żółtawo-białe do żółtawobrunatnego. Oczy duże, czarne; tylko jedna para. Wzgórek oczny duży, o szerokości przewyższającej długość. Siodło wyraźniejsze u samicy, sięgające do końca 5 tergitu, a nawet do odbytu. Boki tułowia jasnoszare lub jasnobeżowe. Tridentu brak (grupa trzech kolców na przedniej krawędzi ciała)

R.triangularis female

Łódzkie 21.05.2017 ♀Fot. Jacek Nowak

R.triangularis.

Łódzkie 30.05.2017 Fot. Jacek Nowak

Ril triangularis

Łódzkie 19.05.2017 Fot. Jacek Nowak

Ril.triangularis female

Łódzkie 21.05.2017 Fot. Jacek Nowak

  1. Status. Pospolity i liczny w całym kraju
  2. Siedlisko. Lasy, parki, zarośla, ogrody; zwykle przebywa w warstwie runa, lub podszytu
  3. Wymiary. Samica 5.5-7 mm. Samiec 3.4-5 mm (nie licząc nóg)
  4. Aktywność. Marzec – lipiec; w zasadzie gatunek wiosenny. Osobniki młodociane od lipca do maja
  5. Lokalizacja. Kujawsko-pomorskie, łódzkie, lubuskie
  6. Pokarm. Żywe i martwe drobne bezkręgowce, w tym skorupiaki lądowe, pajęczaki, owady; także sok wyciekający z ran na pniach drzew i przejrzałe owoce oraz gnijące grzyby
  7. Podobne. Inne długonogie kosarze – pospolity Phalangium opilio różni się mniejszym wzgórkiem ocznym i pojawia się później w sezonie
  8. Uwagi. Identyfikacja większości osobników Robert Rozwałka
  9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Sebastian Nowosad Jacek Nowak Marek Wyszomirski Ryszard Orzechowski avidal

Toruń 20.04.2023 Fot. Sebastian Nowosad

Widzew 02.06.2016

Łódź – Widzew 02.06.2016

Widzew 02.06.2016

Łódź – Widzew 02.06.2016

Leśna Góra 25.06.2015 Fot. Ryszard Orzechowski

Leśna Góra 25.06.2015 Fot. Ryszard Orzechowski

Łódź Fot. Marek Wyszomirski

Łódź Fot. Marek Wyszomirski


Zaglądając pod spód grzybów kapeluszowych natknąłem się na maleńkie, mniej więcej 3-milimetrowe (nie licząc nóg), „noworodki” – jak nazwał je Robert Rozwałka, który także je oznaczył z zastrzeżeniem, że mogą równie dobrze należeć do gatunku Platybunus bucephalus. W tak wczesnych stadiach oba gatunki są nieodróżnialne, a na dodatek często współdzielą biotop. Początkowo łatwo je wziąć za pozostałości wylinki, które jednak po dotknięciu aktywnie się przemieszczają. Niewyraźne fotografie nie oddają dziwaczności ich wyglądu; na usprawiedliwienie dodam że są wyjątkowo niewdzięcznymi modelami.

Ślądkowice 23.09.2020

Ślądkowice 23.09.2020


Łódź 24.02.2016

avidal

Leave a Reply