Tetragnathidae – Kwadratnikowate
Ciało uderzająco smukłe. Spód głowotułowia bez jasnej, centralnej smugi na mostku (sternum). Wierzch głowotułowia z ciemniejszą od tła, trójkątną plamą dochodzącą do oczu; okolice oczu często bardzo ciemne, niemal czarne. Chelicery żółto-brązowe. Odwłok relatywnie słabo wydłużony, w przedniej części wyniesiony („garbaty”). Odwłok na ogół z mniej lub bardziej intensywnym zielonkawym odcieniem i brązowym wzorem po środku; boki odwłoka najczęściej kontrastowo srebrzystobiałe. Sporadycznie spotyka się w znacznej mierze ciemne osobniki. Nogi z ciemnym plamkowaniem i z ciemnymi obrączkami.
- Status. Pospolity
- Siedlisko. Lasy, zarośla, polany, wrzosowiska, ogrody, parki, cmentarze; znajdowany zwykle na krzewach i drzewach. Nie jest tak ściśle związany z brzegami wód, jak niektóre inne gatunki z rodzaju
- Wymiary. Długość ciała samicy 4.5-7.7 mm. Samiec 3.5-5.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik; apogeum pojawu od maja do sierpnia
- Lokalizacja. Zachodniopomorskie, lubuskie, kujawsko-pomorskie
- Pokarm. Owady, pajęczaki i inne bezkręgowce schwytane w sieć łowną; sporadycznie poluje aktywnie
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju zwykle mają smuklejsze i nie tak garbate odwłoki o nieco odmiennym deseniu; są też przeciętnie zauważalnie większe i często związane z brzegami wód. Ciemne osobniki można pomylić z Tetragnatha nigrita, u którego chelicery są ciemniejsze. Tetragnatha extensa i Tetragnatha pinicola najpewniej odróżnić po obecności jasnej, centralnej smugi na mostku (konieczny widok spodu ciała)
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Sebastian Nowosad Augustyna Lucyna Bugiera
- Uwagi 2. Identyfikacja osobnika juwenilnego Simeon Indzhov
- T. obtusa w bazie BioMap
- Więcej o gatunku