Thomisidae – Ukośnikowate
Jeden z najbardziej znanych pająków. Samica spędza znakomitą większość czasu na kwiatach, głównie białych lub żółtych, gdzie czeka na owady przylatujące po nektar. Ubarwiona biało, lub żółto, bardzo rzadko lekko czerwonawo.  Często zdobiona oliwkowymi pasami na karapaksie i czerwonymi na bokach tułowia. Środkiem tułowia biegną niekiedy mniej wyraźnie wyznaczone pasy w kolorze seledynowo-żółtym. Samiec o ciemnym karapaksie i kremowo ubarwionym odwłoku, przez który biegną pasy w kolorze bordowo-brązowym. Nogi przednie ciemne, prążkowane, tylne prawie całkowicie żółte. Kolor pasów u kwietnika jest uwarunkowany genetycznie i nie ulega zmianie pod wpływem środowiska. Natomiast ogólna barwa ciała u samic może być modyfikowana w zależności od barwy kwiatu, na którym ta poluje.

1. Liczebność. Bardzo pospolity i bardzo liczny. Samce rzadko obserwowane
2. Biotop. Lubi ukwiecone, nagrzane łąki, skraje lasów, ogrody, rabaty kwiatowe, przydroża
3. Wymiary. Samica 9-11 mm. Samiec 3-4 mm
4. Aktywność. Koniec kwietnia – wrzesień; samice nawet do listopada
5. Lokalizacja. Łódzkie, zachodniopomorskie. Występuje w całym kraju
6. Pokarm. Korzystając z barwy maskującej łowi na kwiatach owady o miękkim ciele, w 99% muchówki, błonkówki i motyle – lecz nie ich gąsienice
7. Podobne. Bardzo łatwy do rozpoznania
8. Uwagi. Jako żywy zapas dla larw łowiony przez Dipogon bifasciatus
9. Uwagi 2. Został wybrany europejskim pająkiem roku 2006
10. Uwagi 3. Autorka jednej z obserwacji jest Augustyna
11. M.vatia w bazie BioMap