Cantharidae – Omomiłkowate
Głowa wąska, z wierzchu czarna, z przodu pomarańczowa. Oczy wypukłe, wręcz wyłupiaste – cecha diagnostyczna rodzaju. Szerokość przedplecza większa od jego długości; jego tylna krawędź wklęsła, a tylne kąty ostre. Przedplecze jednolicie pomarańczowe lub z czarną smugą centralną. Pokrywy od żółtobrązowych po czarne, skąpo owłosione. Nogi jednolicie pomarańczowe lub z ciemniejszymi udami. Czułki u podstawy pomarańczowe, ciemniejące ku wierzchołkom.

Zakopane 06.06.2014 Marek R. Swadzba

1. Liczebność. W górach miejscami liczny, na nizinach rzadki lub bardzo rzadki
2. Biotop. Lasy i ich skraje oraz leśne polany; Gatunek borealno-górski
3. Wymiary. Długość ciała 11-13.5 mm
4. Aktywność. Maj – lipiec/sierpień
5. Lokalizacja. Tatry
6. Pokarm. Pyłek, owady. Proces rozwojowy larw słabo poznany
7. Podobne. Jedyny krajowy reprezentant rodzaju. Inne omomiłkowate można odróżnić choćby po mniej wyłupiastych oczach
8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek R.Swadzba
9. P. alpinus w bazie BioMap

avidal