Rosalia alpina – Nadobnica alpejska

Cerambycidae -Kózkowate
Okazała, piękna kózka o niebiesko-czarnym, niepowtarzalnym deseniu na pokrywach. Czułki samca dłuższe od ciała, czułki samicy niemal równe długości ciała.

Magurski Park Narodowy 09.07.2011 Fot. Ryszard Orzechowski

Magurski Park Narodowy 09.07.2011 Fot. Ryszard Orzechowski

Magurski Park Narodowy 09.07.2011 Fot. Ryszard Orzechowski

Magurski Park Narodowy 09.07.2011 Fot. Ryszard Orzechowski

Beskid Niski 06.08.2014 Para en face, widoczny dymorfizm w budowie głowy Fot. Marek W.Kozłowski

Magurski Park Narodowy 09.07.2011 Fot. Ryszard Orzechowski

Magurski Park Narodowy 09.07.2011 Fot. Ryszard Orzechowski

  1. Status. Rzadka; lokalnie bywa liczna. W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach głownie na południu kraju (np. Bieszczady). Dawniej notowana z Gór Świętokrzyskich EN EN
  2. Siedlisko. Lasy, zwłaszcza górskie z udziałem buka; najłatwiej znaleźć ją na powalonych pniach i świeżo powstałych składach drewna
  3. Wymiary. Długość ciała samicy 20-38 mm. Samiec 15-30 mm
  4. Aktywność. Czerwiec – wrzesień. Średnia długość życia imago to 10 dni
  5. Lokalizacja. Grecja, Niemcy, Polska – Magurski PN, Beskid Niski
  6. Pokarm. Larwy żerują w drewnie drzew liściastych, przede wszystkim buka
  7. Podobne. Niepowtarzalna i nie do pomylenia
  8. Uwagi. Gatunek chroniony
  9. Uwagi 2. Obserwacje gatunku przeprowadzili – Marek W.Kozłowski Marek R.Swadzba Adam Woźniak Ryszard Orzechowski
  10. Więcej o gatunku
  11. Nadobnica w bazie BioMap

Niemcy – Bad Urach 28.08.2017 Fot. Marek R.Swadzba

R.alpina

Grecja – okolice Stomio 25 VI 2014 Ciekawa teratologiczna forma z niewykształconymi pokrywami Fot. Adam Woźniak


Marek W.Kozłowski. Fragment programu „Sceny życia stawonogów”. Prod. Quadridens MWK dla TVP 2003.


Łódź 18.01.2015

avidal

4 thoughts on “Rosalia alpina – Nadobnica alpejska

  1. Zastanawiam się czy r. alpina ma jakieś „limity wysokościowe” tzn. czy nie występuje poniżej jakiś wysokości nad poziomem morza? Mieszkam w otulinie Magurskiego Parku Narodowego gdzie ani w ogrodzie, gdzie jest pełno buków i też martwych, próchniejących pni tych drzew, ani nigdy nigdzie w okolicach, mimo poszukiwać tej kózki nie widziałem. Jak to z nią jest?

  2. Za Czerwoną Księgą (J. Starzyk) – „W Polsce występuje w górach (na wysokości 540-1000 m n.p.m., rzadziej do 1500 m n.p.m.), najliczniej w Beskidzie Niskim i Bieszczadach, rzadziej na Roztoczu, w Beskidzie Sądeckim, Pieninach, Górach Świętokrzyskich oraz bardzo rzadko na nizinach w północno-zachodniej części kraju (mapa). Dawniej gatunek ten występował prawdopodobnie w całym zasięgu buka.” Stanowiska nizinne są przez niektórych uznawane za zawleczone z transportowanym drewnem i choć częściowo tak zapewne było, naturalne występowanie na Pomorzu jest (tzn. było) raczej pewne. Analogiczna sytuacja jest z niepylakiem apollo.

  3. Dziękuje bardzo za informacje! Rozległe lasy bukowe, Beskid niski (magurski PN) się zgadzają, niemniej niestety nasz ogród i okolice są położone na wysokości 300-400 metrów n.p.m., zatem zdaje się że trochę za nisko- ale kto wie?

Leave a Reply to Światopełk S.Cancel reply