Coccinellidae – Biedronkowate
Najbardziej zróżnicowana morfologicznie spośród wszystkich krajowych gatunków biedronek. Znajduje się osobniki żółte, czerwone, czarne, pomarańczowe. Pokrywy mogą być całkowicie jednolite, dwubarwne bez żadnych plam, lub zdobione okrągławymi plamkami w liczbie od 2 do 23.  Odmiany barwne otrzymały własne nazwy. W ich tylnej części mniej lub bardziej wyraźny garb. Larwy czarnopomarańczowe, z wzorem w kształcie litery L na każdym boku i z 4 lub 5 pomarańczowymi wyrostkami po każdej bocznej stronie ciała. Jesienią imagines gromadnie oblegają elewacje budynków.
W naszym kraju pojawiła się niedawno, pierwsze stwierdzenia pochodzą z 2006 roku. I natychmiast wysunięto obawy, ze stanie się zagrożeniem dla krajowych gatunków, ostrzeżenia pojawiały się w sieci, radio i prasie. Arlekin stała się persona non grata. I choć fakty nie potwierdziły apokaliptycznych wizji, opinia pozostała. Osobiście bardzo jestem rad, że nasza entomofauna wzbogaciła się o tak efektowny i różnorodny gatunek.

1. Liczebność. Bardzo pospolita
2. Biotop. Głównie parki i zarośla, ogólnie wszędobylska
3. Wymiary. Długość ciała 5-8 mm
4. Aktywność. Marzec – grudzień. Zimowe miesiące spędza w ukryciu w stanie diapauzy
5. Lokalizacja. Łódzkie, śląskie. Występuje w całym kraju
6. Pokarm. Mszyce i czerwce. Menu uzupełnia jajami, larwami i poczwarkami różnych owadów, chętnie innych biedronek; także pyłkiem i nektarem oraz owocami. Larwy afidofagiczne. Zdarza się, że atakują poczwarki i larwy innych biedronek, ( szczególnie chętnie Adalia bipunctata ), a także osobniki preimaginalne własnego gatunku.
7. Podobne. Konkretne formy barwne przypominają różne gatunki biedronek. Formę conspicua  łatwo wziąć za biedronkę dwukropkę Adalia bipunctata. Pomaga opatrzenie. Najpewniejszą cechą diagnostyczną jest garb na pokrywach
8. Uwagi. Stadia preimaginalne pożerane są przez wiele owadów, w tym przez inne biedronki. Głównym naturalnym wrogiem są jednak zadrowate Phoridae z rodzaju Phalacrotophora. Larwy co najmniej 4 rodzimych gatunków zalicza się do potencjalnych parazytoidów poczwarek i larw. Imagines Phalacrotophora odżywiają się hemolimfą wysysaną z larw i poczwarek, które bronią się energicznie poruszając końcem ciała ( tzw. flicking).
   W Azji głównym prześladowcą jest gatunek Phalacrotophora philaxyridis
9. H.axyridis w bazie BioMap