Coccinellidae – Biedronkowate
Najbardziej zróżnicowana morfologicznie spośród wszystkich krajowych gatunków biedronek. Znajduje się osobniki żółte, czerwone, czarne, pomarańczowe. Pokrywy mogą być całkowicie jednolite, dwubarwne bez żadnych plam, lub zdobione okrągławymi plamkami w liczbie od 2 do 23. Odmiany barwne otrzymały własne nazwy. W ich tylnej części mniej lub bardziej wyraźny garb. Larwy czarnopomarańczowe, z wzorem w kształcie litery L na każdym boku i z 4 lub 5 pomarańczowymi wyrostkami po każdej bocznej stronie ciała. Jesienią imagines gromadnie oblegają elewacje budynków.
W naszym kraju pojawiła się niedawno, pierwsze stwierdzenia pochodzą z 2006 roku. I natychmiast wysunięto obawy, ze stanie się zagrożeniem dla krajowych gatunków, ostrzeżenia pojawiały się w sieci, radio i prasie. Arlekin stała się persona non grata. I choć fakty nie potwierdziły apokaliptycznych wizji, opinia pozostała. Osobiście bardzo jestem rad, że nasza entomofauna wzbogaciła się o tak efektowny i różnorodny gatunek.
Łódź – Widzew 05.07.2014 Forma barwna typica
Łódź – Widzew 08.06.2012 Forma barwna spectabilis
Łódź – BRUS 30.06.2019 Forma siccoma
Modlica 21.07.2012 Forma barwna conspicua
Wiączyń 14.07.2011 Forma barwna succinea
Łodź – Park Poniatowskiego 14.05.2011 Forma barwna novemdecimsignata
Łódź – Widzew 11.05.2011 Forma barwna siccoma – widoczny garb na pokrywach, cecha diagnostyczna gatunku
Łódź – Park Poniatowskiego Zimująca agregacja 04.03.2012
- Liczebność. Bardzo pospolita
- Biotop. Głównie parki i zarośla, ogólnie wszędobylska
- Wymiary. Długość ciała 5-8 mm
- Aktywność. Marzec – grudzień. Zimowe miesiące spędza w ukryciu w stanie diapauzy
- Lokalizacja. Łódzkie, śląskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Mszyce i czerwce. Menu uzupełnia jajami, larwami i poczwarkami różnych owadów, chętnie innych biedronek; także pyłkiem i nektarem oraz owocami. Larwy afidofagiczne. Zdarza się, że atakują poczwarki i larwy innych biedronek (szczególnie chętnie Adalia bipunctata), a także osobniki preimaginalne własnego gatunku.
- Podobne. Konkretne formy barwne przypominają różne gatunki biedronek. Formę conspicua łatwo wziąć za biedronkę dwukropkę Adalia bipunctata. Pomaga opatrzenie. Najpewniejszą cechą diagnostyczną jest garb na pokrywach
- Uwagi. Stadia preimaginalne pożerane są przez wiele owadów, w tym przez inne biedronki. Głównym naturalnym wrogiem są jednak zadrowate Phoridae z rodzaju Phalacrotophora. Larwy co najmniej 4 rodzimych gatunków zalicza się do potencjalnych parazytoidów poczwarek i larw. Imagines Phalacrotophora odżywiają się hemolimfą wysysaną z larw i poczwarek, które bronią się energicznie poruszając końcem ciała (tzw. flicking).
W Azji głównym prześladowcą jest gatunek Phalacrotophora philaxyridis - Uwagi. Autorzy obserwacji – Alfred Błażytko avidal
- H.axyridis w bazie BioMap
Toszek 09.08.2018 Larwa Fot. Alfred Błażytko
Łódź – Młynek 07.05.2012
Toszek 09.08.2018 Fot. Alfred Błażytko
Łódź – Zdrowie 12.06.2012 Akt kanibalizmu
Struga Dobieszkowska 25.06.2012 Forma barwna conspicua
Struga Dobieszkowska 25.06.2012 Forma barwna conspicua
Łódzki Ogród Botaniczny 05.08.2012 Forma barwna succinea
Łódź – BRUS 22.08.2010 Forma barwna spectabilis
Łódź – Widzew 05.07.2014
Łódź – BRUS 18.05.2020
Łódź – Park Poniatowskiego 13.04.2010 Forma barwna succinea
Łódź – Janów 07.06.2012 Forma barwna succinea
Łódzki Ogród Botaniczny 28.04.2018 Forma barwna spectabilis
Łódź – BRUS 30.06.2019 Forma barwna succinea
Łódź – Widzew 06.07.2015 Forma barwna conspicua