Elateridae – Sprężykowate
Ciało smukłe, silniej wydłużone niż u większości innych sprężyków. Głowa czarna. Przedplecze czarne z tylnymi kątami wyprofilowanymi w długie, zębowate wyrostki. Pokrywy czarne, wąskie i długie, silnie zwężające się przy wierzchołkach. Osobniki teneralne (świeżo wypoczwarczone) są jaśniejsze, czerwonobrunatne. Nogi ciemnobrunatne do czarnych. Czułki długie, lecz krótsze niż u bliźniaczego Melanostus castanipes, brunatne do czarnych. Człony czułków 4-10 o lekko ząbkowanym kształcie.

Austria – Karyntia 19.06.2021 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Pospolity, lecz z uwagi na nocna aktywność sporadycznie obserwowany
2. Biotop. Lasy. Znajdowany w wilgotnych próchnowiskach, w dziuplach, w murszejącym drewnie
3. Wymiary. Długość ciała 13-20 mm
4. Aktywność. Kwiecień – lipiec/sierpień. Imagines aktywne głównie w nocy
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce na całym obszarze
6. Pokarm. Zmurszały substrat drzewny. Larwy drapieżne i bardzo żarłoczne, polują głównie na larwy owadów ksylofagicznych, a starsze stadia także na larwy owadów rozwijających się w glebie
7. Podobne. Najłatwiej pomylić go z Melanostus castanipes, który zwykle (choć nie zawsze) różni się jaśniejszym, rdzawobruantnym ubarwieniem wierzchu ciała oraz czułków. Pozostałe europejskie gatunki z rodzaju unikają lasów – preferują murawy kserotermiczne i stepy
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
9. M.villosus w bazie BioMap

avidal