Elachiptera brevipennis – Ploniarka nielotka

Chloropidae – Niezmiarkowate
Głowa z bardzo szerokim, żółtym czołem. Scutum bursztynowo-brązowe lub czerwono-brązowe, lśniące. Odwłok czarny. Uda lekko zgrubiałe; przednie uda żółte, zauważalnie jaśniejsze od środkowych i tylnych. 3 człon czułków żółto-brązowy. Wici czułków ciemnobrązowe, zgrubiałe. Skrzydła przeźroczyste, krótkie – nie dochodzą do wierzchołka odwłoka, a często nie sięgają do 3-ego tergitu.

Belgia 28.12.2020 Fot. Gilles San Martin

Belgia 28.12.2020 Fot. Gilles San Martin

  1. Status. Liczebność trudna do oszacowania – bardzo rzadko obserwowana, co jednak może wynikać przynajmniej w części z nikłych rozmiarów
  2. Siedlisko. Podmokłe łąki, torfowiska, szuwary, młaki; chętnie zasiedla słonawiska – gatunek halofilny (słonolubny)
  3. Wymiary. Długość ciała 1.5-2 mm
  4. Aktywność. Wiosna – jesień, a także cieplejsze dni zimowe
  5. Lokalizacja. Belgia
  6. Pokarm. Larwy rozwijają się zapewne w łodygach i/lub pędach traw oraz turzyc
  7. Podobne. Inne gatunki z rodzaju (w Europie kilkanaście), u których na ogół skrzydła są dłuższe i sięgają poza wierzchołek odwłoka. W Polsce odnaleziono Elachiptera cornuta, Elachiptera tuberculifera, Elachiptera scrobiculata i Elachiptera diastema – wszystkie można odróżnić po ciemniejszym, czarnym scutum i dłuższych skrzydłach
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Gilles San Martin

avidal

Leave a Reply