Empididae – Wójkowate
Oczy czerwono-brązowe, u samca stykające się ze sobą, u samicy rozdzielone wąskim czołem. Proboscis (trąbka) długie, skierowane w dół. Tułów wyniesiony („garbaty”) – u samców czarny i lśniący, u samic czarny lub szaro-czarny o słabszym połysku. Nogi czarne, lecz przednie uda i biodra szarawo rozjaśnione – cecha diagnostyczna grupy gatunkowej. Skrzydła wyraźnie przyciemnione; żyłka R4+5 nierozwidlona na końcu.
- Status. Pospolita i liczna. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Lasy, parki, polany, zarośla, brzegi wód; preferuje tereny wilgotne
- Wymiary. Długość ciała 2.5-3 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie, mazowieckie
- Pokarm. Drobne owady oraz nektar; chętnie odwiedza baldachy. Larwy drapieżne
- Podobne. Pozostałe gatunki z grupy gatunkowej Rhamphomyia nigripennis są na ogół nieodróżnialne na fotografiach terenowych. Pozostałe gatunki z tego rodzaju są odmiennie ubarwione ubarwione lub wyraźnie większe. Gatunki z rodzajów Empis i Hilara najłatwiej wykluczyć w oparciu o analizę użyłkowania – żyłka R4+5 jest u nich rozwidlona na końcu. Inne rodzaje z rodziny mają krótsze proboscis
- Uwagi. Identyfikacja osobnika z Łodzi Paul Beuk (jako Rhamphomyia nigripennis s.l.)
- Jerzy TomiakUwagi. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski avidal