Heleomyzidae – Błotniszkowate
Ubarwienie ciała od bursztynowożółtego po ciemnobrązowy. Skrzydła lekko przyciemnione, z wyraźnymi szczecinkami na krawędziach; u niektórych gatunków żyłki przyciemnione. Na scutum zawsze 4 pary szczecinek dc (dorsocentral) poniżej szwu tułowiowego. Na twarzy zawsze tylko jedna szczecinka orbitalna (orbital seta).
W Polsce co najmniej 27 gatunków
Łódź – Widzew 20.10.2014
Łódź – Widzew 20.10.2014
- Liczebność. Niektóre gatunki pospolite
- Biotop. Głównie lasy; tylko niektóre gatunki do odnalezienia w parkach i zagajnikach
- Wymiary. Od 4-milimetrowej Suillia flava po 12-milimetrową Suillia gigantea
- Aktywność. Od wiosny do jesieni
- Lokalizacja. Łódzkie, świętokrzyskie, Bieszczady. Występują w całym kraju
- Pokarm. Substancje płynne. Larwy niemal wyłącznie mycetofagiczne (wyjątek to fitofagiczne larwy z grupy gatunkowej lurida)
- Podobne. Poszczególne gatunki bardzo trudne do odróżnienia. Decydują takie detale, jak owłosienie elementów boku tułowia, twarzy, czy wici czułków
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
In copula Fot. Marek Wyszomirski
Bereżki 27.05.2014
Las żeromiński 21.05.2015
Rezerwat Bukowa Góra 26.07.2014