Muscidae – Muchowate
Poprzednio pod nazwą Muscina assimilis. Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca bardzo wąskim czołem. Ubarwienie ciała szaro-czarne. Na scutum ciemniejsze od tła, podłużne smugi. Scutellum z żółtawo rozjaśnionym wierzchołkiem – cecha diagnostyczna rodzaju. Nogi czarne. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 otwarta.
- Status. Nierzadka
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 6-10.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik/listopad
- Lokalizacja. Austria, Polska – wielkopolskie
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy saprofagiczne i mykofagiczne – rozwijają się najczęściej w owocnikach grzybów kapeluszowych lub w butwiejącej ściółce; okazjonalnie larwy są entomofagiczne i polują na larwy innych owadów, chętnie muchówek
- Podobne. Przede wszystkim Muscina prolapsa, u której komórka R5 nie jest tak szeroko otwarta. Pospolita Muscina stabulans różni się dwubarwnymi udami
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Alek Brzozowski gernotkunz