Muscidae – Muchowate
Poprzednio pod nazwą Muscina assimilis. Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca bardzo wąskim czołem. Ubarwienie ciała szaroczarne. Na scutum ciemniejsze od tła, podłużne smugi. Scutellum z rozjaśnionym wierzchołkiem – cecha diagnostyczna rodzaju. Nogi czarne. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 otwarta.
Gostyń 31.07.2007 ♂ Fot. Alek Brzozowski
Gostyń 31.07.2007 ♂ Fot. Alek Brzozowski
Gostyń 31.07.2007 ♂ Fot. Alek Brzozowski
- Liczebność. Nierzadka
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 6-10.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik/listopad
- Lokalizacja. Wielkopolskie
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy saprofagiczne i mycetofagiczne – rozwijają się najczęściej w owocnikach grzybów kapeluszowych, lub w butwiejącej ściółce; okazjonalnie larwy są entomofagiczne i polują na larwy innych owadów, chętnie muchówek
- Podobne. Przede wszystkim Muscina prolapsa, u której komórka R5 nie jest tak szeroko otwarta. Pospolita Muscina stabulans różni się dwubarwnymi udami
- Uwagi. Autorem obserwacji i identyfikacji jest Alek Brzozowski