Phoridae – Zadrowate
Poprzednio pod nazwą Diplonevra versicolor. Głowa brunatno-czarna; czoło lśniące. Warga górna (labrum) żółta. Tułów brunatno-czarny, wznoszący się ku tyłowi, przez co mucha sprawia wrażenie garbatej. Scutum z parą szczecin przedtarczkowych (prescutellar brsitles). Scutellum z dwiema parami długich szczecinek – szczecinki apikalne zwykle krzyżują się ze sobą. Odwłok całkowicie ciemny, bądź z częściowo żółtymi (rzadziej czerwonymi) tergitami – żółte mogą być zarówno tergity nasadowe, jak i wierzchołkowe. Uda czarne. Przednie i środkowe golenie żółto-brązowe, jaśniejsze od tylnych goleni, na przedniej goleni pojedyncza, sztywna szczecinka w połowie długości goleni. Stopy żółto-brązowe. Przezmianki brązowe.
- Status. Liczebność trudna do oszacowania – rzadko obserwowana
- Siedlisko. Głównie skraje lasów, polany i zarośla; preferuje tereny górskie
- Wymiary. Długość ciała samicy 3.6-4.9 mm, samca 2.7-4 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Francja
- Pokarm. Nektar, spadź, drobne owady. Larwy rozwijają się w padlinie – w tym w ludzkich zwłokach
- Podobne. Liczne inne gatunki zadrowatych
- Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand