Syrphidae – Bzygowate
Twarz wyciągnięta do przodu i do dołu w sposób charakterystycznie dla całego rodzaju. Wierzch tułowia pokryty żółtopomarańczowymi włoskami. Scutellum jasne. Na bokach odwłoka kępki jasnożółtych włosków – cecha diagnostyczna gatunku. Ubarwienie ciała ma na celu imitację trzmiela Bombus pascuorum. Tylne nogi całkowicie czarne. Wić czułków naga.
- Liczebność. Bardzo rzadka, choć lokalnie bywa nieco liczniejsza EN EN (pod nieaktualną nazwą Brachymyia floccosa)
- Biotop. Lasy ze starymi, dziuplastymi drzewami
- Wymiary. Długość ciała 12-15 mm. Długość skrzydła 10-13 mm
- Aktywność. Koniec kwietnia – początek czerwca
- Lokalizacja. Dolny Śląsk, Bieszczady. Wykazywana z Puszczy Białowieskiej. W centralnej Polsce nie odnaleziona
- Pokarm. Nektar, pyłek; odwiedza kwiaty. Saproksylofagiczne larwy rozwijają się w dziuplach próchniejących, lecz żywych starych drzew liściastych
- Podobne. Liczne inne bzygi imitujące trzmiele, zwłaszcza Criorhina asilica i Criorhina berberina var. oxyacanthae
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Szlachetka Andrzej Kucharski