Tachinidae – Rączycowate
Oczy bardzo krótko owłosione, u obu płci rozdzielone szerokim czołem. Brak szczecinek wokół przyoczek (szczecinek ocellarnych) – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Głaszczki pomarańczowo-brązowe. Scutum szaro lub blado beżowo opylone z czarnymi pasami. Scutellum szare z parą długich, krzyżujących się szczecinek apikalnych. Odwłok szary lub blado beżowy z czarnymi tylnymi krawędziami tergitów. U samicy na spodniej stronie wierzchołka odwłoka widoczny silnie wygięty hak odwłokowy używany do dziurawienia ciała ofiary w celu złożenia jaj. Nogi i czułki całkowicie czarne; trzeci człon czułków wydłużony. Skrzydła przeźroczyste, bez plam i przebarwień; komórka R5 wąsko otwarta.
Francja – Arques 27.07.2017 Fot. Marie Lou Legrand
Francja – Arques 27.07.2017 Fot. Marie Lou Legrand
Francja – Oxelaëre 05.05.2022 Fot. Marie Lou Legrand
- Liczebność. Pospolita i liczna
- Biotop. Lasy, polany, ogrody, parki, zarośla, łąki, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 6-11 mm
- Aktywność. Maj – październik. Zimuje larwa (zwykle 2-ego stadium) wewnątrz żywiciela
- Lokalizacja. Francja. W Polsce na całym obszarze
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami gąsienic i poczwarek motyli z rozmaitych rodzin – wymienia się ponad 200 gatunków żywicielskich
- Podobne. Liczne inne rączycowate różniące się detalami ubarwienia i oszczecenia ciała; samicę łatwo zidentyfikować po obecności haka odwłokowego (wskazany widok od spodu) – poza tym tego rodzaju funkcjonalny wyrostek obecny jedynie w rodzajach Vibrissina i Blondelia
- Uwagi. Autorka obserwacji – Marie Lou Legrand