Dufouria chalybeata – Rozbójka tarczykowa

Tachinidae – Rączycowate
Oczy u obu płci owłosione, rozdzielone szerokim czołem. Ciało czarne, łącznie z nogami. Na scutum, za szwem tułowiowym obecne dwie pary szczecinek ia (interalar setae), które są od siebie znacznie oddalone – cecha diagnostyczna rodzaju. Na przedniej powierzchni środkowej goleni 3, lub 4 szczecinki ad (anterodorsal). Na tylnej goleni 3, lub 4 ostrogi wierzchołkowe. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 wąsko otwarta.

Lubiszewo 15.06.2008 Fot. Alek Brzozowski

  1. Status. Szeroko rozsiedlona, lecz zwykle nieliczna
  2. Siedlisko. Skraje lasów, zarośla, polany, łąki
  3. Wymiary. Długość ciała 5-6.7 mm
  4. Aktywność. Maj – lipiec
  5. Lokalizacja. Wielkopolskie
  6. Pokarm. Nektar, spadź, pyłek. Larwy są parazytoidami larw tarczyków z rodzaju Cassida – wymienia się Cassida rubiginosa i Cassida viridis
  7. Podobne. Z Polski i z Europy wykazano jeszcze dwa gatunki z rodzaju – Dufouria occlusa i Dufouria nigrita. Różnią się oszczeceniem środkowych i tylnych goleni (tylko 2 ad na środkowej goleni i tylko dwie ostrogi apikalne na tylnej goleni), oraz zamkniętą, zakończoną krótką petiolą komórką R5. Oba gatunki są bardzo rzadkie, współcześnie raczej nie wykazywane
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Alek Brzozowski

avidal

Leave a Reply