Redtenbacheria insignis

Tachinidae – Rączycowate
Bardzo nietypowa przedstawicielka podrodziny Phasiinae (plemię Eutherini), od której większości przedstawicieli ewidentnie odbiega pokrojem ciała i charakterystyką ubarwienia. Ciało szare z czarnymi podłużnymi pasami na scutum i na odwłoku. Oczy u obu płci rozdzielone, ale u samca czoło znacznie węższe. Na scutum 3 szczecinki dc (dorsocentral) w rzędzie przed szwem tułowiowym i 4 szczecinki dc w rzędzie za szwem tułowiowym. Przed szwem czarne, cienkie, ale dobrze widoczne pionowe pasy w liczbie 5 (centralny i 4 boczne). Odwłok stosunkowo krótko oszczecony, jak na rączycę. Uda i golenie żółtobrązowe, lub żółtoczerwone (golenie mogą być rozjaśnione tylko miejscami, a poza tym być czarne).

Las wiączyński 01.03.2015

Las wiączyński 01.03.2015 ♂

Las wiączyński 01.03.2015

Las wiączyński 01.03.2015 ♂

Las wiączyński 01.03.2015

Las wiączyński 01.03.2015 ♂

Las wiączyński 01.03.2015

Las wiączyński 01.03.2015 ♂

  1. Liczebność. Rzadka, tylko lokalnie bywa nieco liczniejsza
  2. Biotop. Lasy
  3. Wymiary. ?
  4. Aktywność. Literatura podaje, że to gatunek letni. I tu pojawia się problem, bo moja obserwacja pochodzi z pierwszego dnia meteorologicznej wiosny… Jednakże Cezary Bystrowski poławiał samice już w kwietniu
  5. Lokalizacja. Łódzkie. Samca znalazłem pod korą powalonej brzozy
  6. Pokarm. Nektar. Jako gatunek żywicielski niektóre źródła podają Lymantria monacha (brudnica mniszka), ale nie jest to potwierdzona informacja; Cezary Bystrowski uważa ją za dyskusyjną. Pozostałe gatunki z Phasiinae rozwijają się w pluskwiakach
  7. Podobne. Liczne inne rączyce, jak również muchy z rodzin Muscidae, czy Calliphoridae. Jedyny przedstawiciel rodzaju
  8. Uwagi. Oznaczenie Stephane Lebrun, potwierdzenie oznaczenia Cezary Bystrowski
  9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Cezary Bystrowski avidal
  10. UWAGA! Fotografie samca obejrzał Dr Tschorsnig ze Stuttgartu i wyraził duże wątpliwości, co do zasadności oznaczenia, głównie z powodu obecności mocnych szczecina apikalnych na scutellum, których u R.insignis być nie powinnno. Mimo to pozostawiam swoje fotografie w opisie gatunku do czasu, aż doczekają się jednoznacznej weryfikacji. Natomiast naszpilona samica z całą pewnością należy do opisywanego gatunku
  11. Edit. Miałem okazję spotkać się z Cezarym, który potwierdził swoje oznaczenie. U osobników, które znajdują się w jego kolekcji (zdaje się, że to dwa okazy) również pojawiają się mocne szczeciny apikalne na scutellum
Las wiączyński 01.03.2015

Las wiączyński 01.03.2015 ♂

Las wiączyński 01.03.2015

Las wiączyński 01.03.2015 ♂

Poniżej fotki naszpilonej samicy złowionej na wabik (żółta miska) w Czarnej Białostockiej przez Czarka

Samica - widoczne szerokie czoło

♀ – widoczne szerokie czoło

Samica - okaz z kolekcji Cezarego Bystrowskiego

♀ – okaz z kolekcji Cezarego Bystrowskiego

Samica - typowe dla gatunku jasne żółtobrązowe uda i golenie

♀- typowe dla gatunku jasne żółtobrązowe uda i golenie


avidal

Leave a Reply