Tachinidae – Rączycowate
Bardzo nietypowa przedstawicielka podrodziny Phasiinae (plemię Eutherini), od której większości przedstawicieli ewidentnie odbiega pokrojem ciała i charakterystyką ubarwienia. Ciało szare z czarnymi podłużnymi pasami na scutum i na odwłoku. Oczy u obu płci rozdzielone, ale u samca czoło znacznie węższe. Na scutum 3 szczecinki dc (dorsocentral) w rzędzie przed szwem tułowiowym i 4 szczecinki dc w rzędzie za szwem tułowiowym. Przed szwem czarne, cienkie, ale dobrze widoczne pionowe pasy w liczbie 5 (centralny i 4 boczne). Odwłok stosunkowo krótko oszczecony, jak na rączycę. Uda i golenie żółtobrązowe, lub żółtoczerwone (golenie mogą być rozjaśnione tylko miejscami, a poza tym być czarne).
- Liczebność. Rzadka, tylko lokalnie bywa nieco liczniejsza
- Biotop. Lasy
- Wymiary. ?
- Aktywność. Literatura podaje, że to gatunek letni. I tu pojawia się problem, bo moja obserwacja pochodzi z pierwszego dnia meteorologicznej wiosny… Jednakże Cezary Bystrowski poławiał samice już w kwietniu
- Lokalizacja. Łódzkie. Samca znalazłem pod korą powalonej brzozy
- Pokarm. Nektar. Jako gatunek żywicielski niektóre źródła podają Lymantria monacha (brudnica mniszka), ale nie jest to potwierdzona informacja; Cezary Bystrowski uważa ją za dyskusyjną. Pozostałe gatunki z Phasiinae rozwijają się w pluskwiakach
- Podobne. Liczne inne rączyce, jak również muchy z rodzin Muscidae, czy Calliphoridae. Jedyny przedstawiciel rodzaju
- Uwagi. Oznaczenie Stephane Lebrun, potwierdzenie oznaczenia Cezary Bystrowski
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Cezary Bystrowski avidal
- UWAGA! Fotografie samca obejrzał Dr Tschorsnig ze Stuttgartu i wyraził duże wątpliwości, co do zasadności oznaczenia, głównie z powodu obecności mocnych szczecina apikalnych na scutellum, których u R.insignis być nie powinnno. Mimo to pozostawiam swoje fotografie w opisie gatunku do czasu, aż doczekają się jednoznacznej weryfikacji. Natomiast naszpilona samica z całą pewnością należy do opisywanego gatunku
- Edit. Miałem okazję spotkać się z Cezarym, który potwierdził swoje oznaczenie. U osobników, które znajdują się w jego kolekcji (zdaje się, że to dwa okazy) również pojawiają się mocne szczeciny apikalne na scutellum
Poniżej fotki naszpilonej samicy złowionej na wabik (żółta miska) w Czarnej Białostockiej przez Czarka