Tachinidae – Rączycowate
Oczy u obu płci rozdzielone szerokim czołem, u samicy bardzo szerokim. Ciało szare. Na scutum ciemniejsze od tła, podłużne smugi. Nasada odwłoka czarna, lśniąca; przy tylnych krawędziach kolejnych tergitów czarne, rozmyte plamy. Czułki czarne; 3 człon wydłużony, często z czerwonawym odcieniem przy podstawie. Wici czułków złożone z 3 równej długości segmentów – istotna cecha diagnostyczna rodzaju (u większości innych rączyc pierwsze dwa segmenty wici są znacznie krótsze od segmentu 3). Skrzydła przezroczyste; komórka R4+5 bardzo wąsko otwarta.
- Liczebność. Pospolita
- Biotop. Skraje lasów, zarośla, ogrody, parki, tereny ruderalne…
- Wymiary. Długość ciała 3-6 mm
- Aktywność. Marzec – wrzesień/październik. Zwykle 2-3 pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Austria. W Polsce na całym obszarze
- Pokarm. Nektar. Larwy gatunków z rodzaju Triarthria są parazytoidami skorków; szczególnie często porażane są osobniki Forficula auricularia
- Podobne. Przede wszystkim drugi krajowy gatunek z rodzaju – znacznie rzadsza Triarthria legeri. Inne rączyce różnią się min. długością ciała, długością segmentów wici, długością 3-ego członu czułków, szerokością czoła, zamkniętą, bądź szerzej otwartą komórką R4+5, czy też ubarwieniem tergitów. Podobne są także niektóre gatunki z rodziny Sarcophagidae
- Uwagi. Autor obserwacji – Adrian Atamańczuk Osobnik wyhodowany z bobówki znalezionej w hotelu dla błonkówek
- Uwagi 2. Identyfikacja Andrzej Woźnica i Cezary Bystrowski
- * – proponowane nazwy rodzajowa i gatunkowa