Tachinidae – Rączycowate
Oczy rozdzielone szerokim czołem u obu płci, nieowłosione. Ciało czarne, miejscami szaro opylone. Na scutellum 4 pary szczecinek marginalnych i jedna para krzyżujących się szczecinek apikalnych; szczecinki te są sztywno wzniesione, lub półwzniesione. Odwłok wąski, zwężający się wyraźnie ku tyłowi. Na tergitach długie, uniesione szczecinki dyskalne median marginal setae (szczecinki na środku szerokości tergitów bliżej tylnych krawędzi tergitów);na tergitach 3-5 brak szczecin dyskalnych median discal setae (szczecinki na środku szerokości tergitów bliżej przednich krawędzi tergitów). Skrzydła przezroczyste; komórka R4+5 wąsko otwarta.
Warszawa – ogród botaniczny PAN 7.08.2020 Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa – ogród botaniczny PAN 7.08.2020 Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa – ogród botaniczny PAN 7.08.2020 Fot. Sylvester Kociniak
- Status. Pospolita, liczna
- Siedlisko. Skraje lasów i leśne polany, łąki, murawy, ogrody, parki, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 6-8.5 mm. Rs 13-15 mm
- Aktywność. Maj – październik/listopad; apogeum pojawu od sierpnia do połowy września. Kilka pokoleń w sezonie
- Lokalizacja. Mazowieckie
- Pokarm. Nektar (najczęściej odwiedza kwiaty wrotyczy), spadź. Larwy są parazytoidami gąsienic sówek, zwłaszcza z podrodziny Plusiinae; szczególnie często porażane są gąsienice Autographa gamma. Sporadycznie larwy rozwijają się w ciałach gąsienic innych z innych rodzin Macrolepidoptera
- Podobne. Jedyny krajowy reprezentant rodzaju. Łatwo ja pomylić z wieloma innymi, czarnymi rączycami; rozpoznanie ułatwia m.in. relatywnie późny pojaw gatunku
- Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak
- Uwagi 2. Identyfikacja Chris Raper